Subskrybuj nas na Youtube
Firma może odjąć cały podatek zawarty w cenie wydatków związanych z używaniem samochodów przez mobilnych pracowników – orzekł WSA w Warszawie.
To kolejny wyrok podważający rygorystyczną wykładnię fiskusa w zakresie prawa do odliczania 100 proc. VAT od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdów osobowych. Wcześniej korzystnie dla podatników orzekły m.in. WSA w Krakowie 20 stycznia 2015 r. (sygn. I SA/Kr 1834/14) i WSA we Wrocławiu 10 marca 2015 r. (sygn. akt I SA/Wr 35/15). Orzeczenia te są jeszcze nieprawomocne.
Firma, w sprawie której zapadł wyrok przed warszawskim WSA, również zatrudnia handlowców, których miejscem wykonywania zajęcia jest teren całej Polski. Ze względu na zakres obowiązków i charakter pracy codziennie przemieszczają się oni do miejsc odległych często o kilkadziesiąt kilometrów od siedziby pracodawcy. Z tego względu przyjęto, że handlowiec może parkować samochód poza siedzibą pracodawcy, w miejscu przez siebie wybranym.
Spółka chciała odliczać cały VAT naliczony zawarty w ratach leasingowych, cenie paliwa oraz innych wydatkach związanych z eksploatacją i używaniem tych pojazdów. W tym celu zamierzała wprowadzić regulamin korzystania z samochodów służbowych. Wynikało z niego, że pracownik:
● nie może korzystać z samochodu dla celów prywatnych,
● w drodze wyjątku może z ważnych powodów odpłatnie korzystać z samochodu dla celów innych niż związanych z wykonywaniem pracy, uprzedzając uprzednio pracodawcę, ale tylko w godzinach po pracy (np. w dni wolne lub wieczorem),
● zgadza się, że w razie użycia samochodu na cele niezwiązane z wykonywaną pracą zapłaci pracodawcy, według cen rynkowych, wynagrodzenie za używanie samochodu,
● może parkować samochód w miejscu przez niego wybranym – jeżeli w związku z wykonywaną pracą nocuje poza miejscem zamieszkania,
● zgadza się na pełną kontrolę przez pracodawcę sposobu używania samochodu (zainstalowanie w aucie GPS, wizytacje miejsc parkowania),
● ma obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, zgodnie z art. 86a ustawy o VAT.
Mimo tego dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odmówił spółce prawa do odliczenia całego VAT (interpretacja nr IPPP1/443-452/14-3/MPe). Wskazał, że wdrożone przez nią procedury nie wykluczą użycia samochodów służbowych do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Skoro firma sama zakłada możliwość użycia samochodów przez handlowców do celów prywatnych – np. w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy (siedziby kontrahenta) i z miejsca pracy do miejsca zamieszkania – to tym samym potwierdza możliwość użycia aut do celów mieszanych. Bez znaczenia jest w tej sytuacji prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i złożenie informacji VAT-26 – stwierdził dyrektor izby.
Przed sądem pełnomocnik spółki podkreślał, że chce ona zakazać w regulaminie używania pojazdów do celów prywatnych, ale w praktyce zawsze będzie istniała potencjalna możliwość użytku prywatnego, tak jak zawsze istnieje potencjalna możliwość oszukania pracodawcy. Zarzucił też organom podatkowym, że sięgają do kryteriów pozaustawowych, podczas gdy w zupełności powinna wystarczyć literalna wykładnia art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.
Sąd w pełni się z nim zgodził. Stwierdził, że parkowanie samochodu poza siedzibą firmy nie oznacza automatycznie – tak jak przyjął to organ – że samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Przypomniał o wykształconym już poglądzie na gruncie ustawy o PIT, że przejazdy pracowników mobilnych samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem zamieszkania lub w jego pobliżu a miejscem wykonywania pracy – o ile nie służą one osobistym celom pracowników, lecz są wykonywane w ramach realizacji zadań służbowych – nie stanowią nieodpłatnego świadczenia, a zatem nie można uważać ich wartości za przychód ze stosunku pracy.
Zdaniem sądu nie ma żadnych przeszkód, by podobnie rozumieć to na gruncie ustawy o VAT. Chodzi jedynie o to, aby możliwość parkowania auta poza siedzibą firmy była uzasadniona specyfiką prowadzonej działalności, określona została w wewnętrznych regulacjach obowiązujących u podatnika, a podatnik zapewnił odpowiednie mechanizmy kontroli przestrzegania wykorzystania pojazdów – orzekł WSA.
Stwierdził, że przeszkodą do pełnego odliczania VAT nie powinna być też możliwość wynajmowania samochodów na zasadach rynkowych. Zastrzegł jednak, że w tej kwestii nie może zastąpić organów podatkowych. Wydając interpretację, organ będzie więc musiał ustosunkować się również do tego zagadnienia.
Wyrok jest nieprawomocny.
Zawsze jest zagrożenie, że pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż działalność gospodarcza. Ustawa o VAT wymaga od podatnika tylko określonych procedur dających maksymalną gwarancję, że tak się nie stanie
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 15 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3714/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia