Minister wyjaśnił w niej, że ustawa o CIT pozwala zaliczyć do kosztów odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze, gdy obowiązek ich tworzenia określają odrębne ustawy. Przykładem jest ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1222), która nakazuje spółdzielniom tworzyć fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy utworzone w tym celu obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Natomiast obowiązek dokonywania wpłat na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.
Ponadto z art. 1 ust. 1 tej ustawy wynika, że celem spółdzielni jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczenie samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.
Minister wskazał, że w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy słowo „lokal” oznacza zarówno lokal mieszkalny, jak i o innym przeznaczeniu. Wynika to z ustawy o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zm.), w której samodzielny lokal mieszkalny oraz lokal o innym przeznaczeniu są określane jednolitym mianem „lokalu”. To – według ministra – oznacza, że ich regulacja prawna jest jednakowa.
Jak w 2015 roku rozliczać koszty przy cienkiej kapitalizacji

Zobacz również
Minister finansów powołał się również na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przykładowo w wyroku z 4 września 2013 r. (sygn. akt II FSK 2581/11) NSA stwierdził, że do zasobów mieszkaniowych (w rozumieniu przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) zaliczane są również lokale użytkowe. Według sędziów skoro świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych, jak i użytkowych, a ustawa w tym zakresie ich nie rozróżnia, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Podobnie NSA orzekł w wyrokach: z 10 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 268/12), z 29 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 266/12), z 24 czerwca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1777/12).
Interpretacja ogólna ministra finansów z 2 kwietnia 2015 r., nr DD6.8201.1.2015.1.MZG (Dz.U. Min. Fin. z 7 kwietnia poz. 23).