Jedna spółka może dostać sprzeczne stanowiska dotyczące dwóch podatków: CIT i VAT, bo uregulowania, które ich dotyczą, mogą być całkiem odmienne – orzekł WSA w Warszawie.

Chodziło o spółkę, która oprócz towarów i usług nabywanych do własnych celów gospodarczych kupuje też usługi przeznaczone w całości lub w części dla bezpośredniej korzyści innych podmiotów z tej samej grupy. Są to m.in. usługi: szkoleniowe, hotelowe, promocji i reklamy, organizacji i udziału w targach i konferencjach, a także inne o podobnym charakterze.
Wątpliwości spółki dotyczyły tego, kiedy powstanie u niej obowiązek podatkowy z tytułu refakturowania przez nią nabytych usług na inne podmioty z grupy.
Spółka uważała, że do końca 2013 r. momentem tym była chwila wystawienia faktury przez spółkę, nie później jednak niż 7 dni od dnia odsprzedaży. Natomiast od 2014 r. obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie co do zasady z chwilą ich wykonania przez pierwotnego usługodawcę.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie był tego samego zdania (interpretacja nr IPPP3/443-110/14-2/LK), mimo to jednak spółka ją zaskarżyła. Wskazała, że stanowisko dyrektora izby w sprawie VAT jest sprzeczne z tym, jakie zajął on w drugiej interpretacji wydanej spółce, tyle że dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (nr IPPB5/423-172/14-2/MK). W tym drugim piśmie organ nie zgodził się ze spółką, że przychód z tytułu refakturowania powstaje u niej w momencie wykonania usługi przez pierwotnego usługodawcę. Takie rozwiązanie mogłoby sprawiać wiele kłopotów w przypadku refakturowania usług wyświadczonych we wcześniejszych okresach – stwierdził dyrektor izby.
Spółka uznała, że wydanie w jej sprawie dwóch sprzecznych interpretacji podważa zaufanie do organów podatkowych, a zasadą jest ochrona tego zaufania w relacji organy podatkowe – podatnik.
WSA w Warszawie oddalił jednak jej skargę. Nie jest rzeczą niezwykłą, że w zakresie różnego rodzaju zobowiązań podatkowych (w tym wypadku CIT i VAT) uregulowania dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego mogą być odmienne – stwierdził sąd. Dodał, że ustawy o CIT i o VAT inaczej definiują obowiązek podatkowy, dlatego nie można obu tych uregulowań ze sobą utożsamiać.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 31 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2828/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia