Nie ma przepisu szczególnego określającego, kiedy powinna zapłacić VAT organizacja zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi. Tak orzekł WSA w Warszawie
Chodziło o stowarzyszenie, które zajmuje się zbiorowym zarządzaniem ochroną praw autorskich i praw pokrewnych powierzonych mu przez autorów i producentów utworów audiowizualnych lub wideogramów. W imieniu autorów pobiera ono wynagrodzenie za korzystanie z praw do eksploatacji utworów audiowizualnych lub wideogramów, m.in. z tytułu reemisji kablowej i satelitarnej utworów czy nadawania utworów w telewizji. Wynagrodzenie to jest następnie wypłacane autorom, po potrąceniu przez stowarzyszenie kosztów związanych z wykonywaniem zbiorowego zarządzania ich prawami.
Kwota wynagrodzenia jest ustalana na podstawie raportów przekazywanych stowarzyszeniu przez operatorów telewizji kablowej i satelitarnej oraz nadawców telewizyjnych. Często raporty te trafiają do stowarzyszenia z dużym opóźnieniem i dlatego czasem wypłacone wynagrodzenie róźni się od kwoty określonej w raporcie.
Spór toczył się o moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług świadczonych przez stowarzyszenie. Wskazywało ono, że teoretycznie można wyznaczyć moment wykonania świadczonych przez nie usług na podstawie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, czyli wraz z upływem umownego okresu rozliczeniowego. W praktyce jednak jest to niemożliwe, dopóki nie będzie znane wynagrodzenie należne z tytułu ich świadczenia. Stowarzyszenie podkreślało, że informacje o wysokości przychodów, od których zależy wynagrodzenie dla autorów, może pozyskać tylko od użytkowników praw autorskich. Nie ma żadnych możliwości, prawnych ani faktycznych, aby informacje te pozyskać samodzielnie albo spowodować, żeby zostały one mu dostarczone niezwłocznie po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego.
Usługa ciągła musi być niepodzielna, żeby mogła być obciążona VAT raz na pewien czas
Usługa ciągła musi być niepodzielna, żeby mogła być obciążona VAT raz na pewien czas

Zobacz również
Innego zdania był dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Wskazał, że w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do usługi ciągłej, która jest zwykle wykonywana przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach ustalonego okresu.
Skoro zatem strony umowy ustaliły płatność za usługę w okresach rozliczeniowych, a stowarzyszenie jest zobowiązane do zarządzania i ochrony praw autorskich przez czas trwania tej usługi, to obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy – stwierdził dyrektor (nr IPPP1/443-55/14-2/EK).
Podobnie orzekł WSA w Warszawie. Wyjaśnił, że choć zdaje sobie sprawę z trudności wynikających z braku raportów, to jednak nie można automatycznie przyjąć, że dochodzi do odsunięcia w czasie momentu powstania obowiązku podatkowego, zwłaszcza że nie przewiduje tego art. 19a ustawy o VAT.
Zdaniem WSA w takich okolicznościach stowarzyszenie powinno ustanowić taki system dochodzenia i określania wysokości należnych kwot z tytułu użytkowania praw powierzonych mu do zarządzania przez twórców, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy zgodnie z ustawowymi terminami. Jako przykład sąd podał wprowadzenie kar umownych na wypadek, gdy użytkownicy nie dostarczą w terminie raportów.
Państwo nie powinno ponosić konsekwencji za zaniedbanie kontrahenta lub brak zabezpieczenia stron – orzekł WSA.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 19 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2583/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia