O interpretację wystąpił mężczyzna, który prowadzi z żoną, w formie spółki cywilnej, hurtownię tekstyliów. W tym celu korzysta z budynku starego młyna. Oboje z żoną są jego właścicielami, a budynek jest wpisany do rejestru zabytków, najstarsza jego część ma 600 lat. Podatnik postanowił przeprowadzić prace remontowo-modernizacyjne, na które zgodził się powiatowy konserwator zabytków. Szacowany koszt remontu ma wynieść 662 tys. zł.
Roboty zaczęły się już 15 marca br., a ich zakończenie planowane jest na 14 lutego 2025 r. Część prac ma być wykonana przy pomocy zatrudnionych pracowników, a pozostałą część zrealizowałyby firmy specjalizujące się w remontach, będące podatnikami VAT. One także kupią niezbędne do remontu materiały budowlane.
Dodatkowo, na mocy dwóch kolejnych decyzji powiatowego konserwatora zabytków, zostanie wyremontowane ogrodzenie, a na dachu młyna zostaną zamontowane panele fotowoltaiczne.
Podatnik uważał, że choć w art. 26hb ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o PIT mowa jest o pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków, to wystarczy zezwolenie powiatowego konserwatora, bo – jak przekonywał – podstawa prawna jest taka sama. Jest nią ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 840). Ponadto – wskazał – na mocy porozumienia między wojewodą oraz powiatem pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków dla działki, której podatnik jest współwłaścicielem, wydaje powiatowy konserwator.
W ramach ulgi na zabytki chciał odliczyć zarówno wydatki na prace remontowe wykonane przez zatrudnionych pracowników, jak i te, które planował zlecić specjalistycznym firmom, będącym podatnikami VAT. Argumentował, że przepisy o uldze na zabytki (art. 26hb) nie nakazują samodzielnego wykonania remontu ani konserwacji zabytków. Może je zrealizować wykonawca robót, a ulgą objęte są również udokumentowane zakupy materiałów budowlanych – utrzymywał.
Chciał się też upewnić, że w ramach ulgi będzie mógł odliczyć wydatek na fotowoltaikę, którą częściowo pokrył z własnej kieszeni. Uważał, że ulgą nie będzie objęta tylko ta część wydatków, która została sfinansowana z urzędu marszałkowskiego.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z podatnikiem we wszystkich tych kwestiach. Przypomniał, że podatnik, który poniesie wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym, może odliczyć 50 proc. tych wydatków od podstawy opodatkowania z tytułu ulgi na zabytki, o ile spełni warunki wynikające z art. 26hb ustawy o PIT, w tym ma fakturę wystawioną przez podatnika VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.
Wydatki można odliczać maksymalnie przez sześć kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 28 lipca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.394.2022.2.KO