Subskrybuj nas na Youtube
Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE). W ramach grupy, w której funkcjonuje, powołano spółkę A, w której skupione zostały funkcje związane z procesem zakupów. Spółka ta świadczy na rzecz spółki oraz innych spółek z grupy usługi doradcze w zakresie wskazanego procesu. Spółka reguluje należności za wskazane usługi w ramach nettingu wewnątrzgrupowego, a koszty nabywanych usług traktuje jako koszty pośrednie. Wydatki te stanowią koszty związane z przychodem korzystającym ze zwolnienia, są one bowiem w 100 proc. związane z działalnością produkcyjną spółki, z której cały dochód objęty jest zwolnieniem strefowym. W 2014 r. w wyniku rekalkulacji cen usług doradczych świadczonych przez spółkę A spółka otrzymała zwrot wynagrodzenia zapłaconego za świadczenie tych usług w poprzednich okresach. Zwrot ten spółka otrzymała za pośrednictwem spółki B (także spółki z grupy). Czy w związku ze zwrotem otrzymanym za pośrednictwem spółki B spółka powinna rozpoznać przychód z działalności objętej zezwoleniem strefowym?
/>
Przepisy ustawy o CIT przewidują, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Jednak każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.
Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie wydatki, które spełniają kumulatywnie warunki określone w przepisach, tj.:
● zostały poniesione przez podatnika,
● ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów,
● nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Na podstawie stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:
● bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
● inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
Regulacje ustawy o CIT nie określają szczególnych zasad korekt kosztów uzyskania przychodów. Trzeba jednak pamiętać, że konieczność dokonania korekty nie tworzy odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do jej dokonania jest zatem zdarzenie pierwotne.
Korekta kosztów uzyskania przychodów powinna być zatem odniesiona do momentu, w którym koszty te zostały uprzednio uwzględnione w rachunku podatkowym. Nie może budzić wątpliwości, że bez względu na to, czy poniesiony koszt ma charakter kosztu bezpośredniego, czy też pośredniego, konieczność skorygowania kosztu nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość. Korekta wielkości kosztu powinna być zatem zawsze rozliczana w okresie rozliczeniowym, w którym koszt został już ujęty w ewidencji księgowej, z uwzględnieniem zasad potrącalności wynikających z przepisów.
W konsekwencji zwrot części wynagrodzenia, zapłaconego uprzednio z tytułu usług doradczych świadczonych przez spółkę A, dokonany za pośrednictwem spółki B nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość. Spółka jest zatem zobowiązana do dokonywania obniżenia kosztów uzyskania przychodu z działalności objętej zezwoleniem strefowym w okresie sprawozdawczym, w którym zostały one pierwotnie wykazane. Stanowisko takie potwierdził dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja z 7 stycznia 2015 r., nr IBPBI/2/423-1235/14/SD).
Podstawa prawna
Art. 15, 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.).