Przedsiębiorca zajmujący się renowacją budynków i budowli ma prawo do zwolnienia z VAT przewidzianego dla usług kulturalnych – orzekł bydgoski WSA.
Chodziło o absolwenta studiów w zakresie konserwacji i restauracji malarstwa i rzeźby. Zawodowo zajmuje się on głównie konserwacją zabytków. W ramach wykonywanych usługi dokonuje też dokładnej inwentaryzacji obiektu oraz przeprowadza prace archiwalne i historyczne pozwalające ustalić stan zabytku i wybrać odpowiednią metodę konserwacji.
Uważał, że wszystko to są prace twórcze, o czym świadczyły przysługujące mu prawa autorskie do renowacji. Mężczyzna sądził, że ma prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Przepis ten dotyczy usług kulturalnych świadczonych przez indywidualnych twórców wynagradzanych w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich.
Dyrektor bydgoskiej izby uznał jednak, że usługi konserwatorskie i restauratorskie mają charakter odtwórczy, a ich wykonawca nie jest twórcą indywidualnym. Stwierdził, że usługi konserwatorskie były zwolnione z podatku tylko do końca 2011 r., na podstawie par. 43 obowiązującego wówczas rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT (Dz.U. nr 73, poz. 392 ze zm.).
WSA w Bydgoszczy uchylił tę interpretację. Przypomniał, że w świetle art. 132 ust. 1 lit. n unijnej dyrektywy o VAT niektóre usługi kulturalne świadczone w interesie publicznym mogą być zwolnione z podatku. WSA wyjaśnił, że przynajmniej część usług konserwatora zabytków ma taki charakter, skoro dla każdego obiektu zabytkowego jest opracowywany indywidualny, autorski program wskazujący, w jaki sposób mają być wykonane prace.
Sąd powołał się także na orzeczenie NSA z 5 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 1750/12). Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 22 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 1174/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia