Sąd powołuje kuratora spółki na podstawie kodeksu cywilnego i to on ma w pierwszej kolejności powołać jej organy, które będą upoważnione do występowania w postępowaniu podatkowym – wynika z uchwały Sądu Najwyższego.
O ustanowienie kuratora sądowego dla spółki D. wnosił naczelnik krakowskiego urzędu celnego. Spółka nie miała bowiem żadnych organów powołanych do jej reprezentowania. W efekcie urzędnicy nie mogli podjąć jakichkolwiek skutecznych czynności, w tym doręczać pism, prowadzić czynności kontrolnych i dalszych postępowań. W tym przypadku chodziło o podatek akcyzowy.
Naczelnik UC wniósł więc o ustanowienie kuratora do reprezentowania spółki w zakresie wszystkich czynności związanych z wszczęciem i przeprowadzeniem kontroli podatkowej oraz postępowań w pierwszej i drugiej instancji.
Wniosek nie został jednak uwzględniony po myśli urzędu. Sąd I instancji ustanowił bowiem kuratora, ale nie w celu prowadzenia postępowania podatkowego, tylko dla niezwłocznego powołania organów spółki oraz ewentualnego przeprowadzenia procedury likwidacyjnej. Podstawą powołania kuratora był art. 42 par. 1 kodeksu cywilnego. Sąd uznał, że kurator powinien postarać się niezwłocznie o powołanie organów spółki, a w razie potrzeby – o jej likwidację. Nie może natomiast reprezentować spółki w postępowaniu podatkowym, bo zakres jego kompetencji jest ograniczony do czynności wskazanych w art. 42 par. 1 k.c.
Naczelnik UC odwołał się od tego postanowienia do sądu II instancji. Ten jednak dostrzegł w sprawie poważny problem i skierował pytanie do SN. Spytał, czy art. 138 par. 3 ordynacji podatkowej stanowi podstawę do ustanowienia przez sąd rejestrowy kuratora, który byłby upoważniony tylko do reprezentowania spółki w zakresie kontroli i postępowania podatkowego. Czy chodzi o ustanowienie kuratora na podstawie art. 42 k.c.? – spytał sąd okręgowy.
Żeby zdawać egzamin na biegłego rewidenta na starych zasadach trzeba sie pospieszyć
Żeby zdawać egzamin na biegłego rewidenta na starych zasadach trzeba sie pospieszyć

Zobacz również
Jeśliby SN stwierdził, że taką podstawę daje art. 138 par. 3 ordynacji, oznaczałoby to, że sąd I instancji wydał orzeczenie niezgodne z żądaniem naczelnika UC.
SN, obradując w składzie 3 sędziów, przychylił się do drugiego stanowiska. Uznał, że art. 138 par. 3 ordynacji podatkowej jest tylko podstawą do złożenia wniosku o ustanowienie kuratora na podstawie art. 42 par. 1 k.c.
ORZECZNICTWO
Uchwała Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2014 r., sygn. akt III CZP 101/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia