Precedensowy wyrok dotyczy spółki z branży lotniczej, która miała do rozliczenia stratę podatkową za lata 2012–2016. W związku z tym rozważała możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych wstecz, z uwzględnieniem właściwego okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Spółka co do zasady stosowała do środków trwałych stawki amortyzacyjne nie większe niż te, które zostały określone w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT, a więc metodę amortyzacji liniowej.
Wskazała, że przy obniżeniu stawek amortyzacyjnych wstecz zostaną zachowane zasady wskazane w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Przepis ten mówi, że „zmiany stawki dokonuje się, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”. Argumentowała, że przepis nie zakazuje obniżania stawek amortyzacyjnych wstecz, nawet do wartości bliskiej zeru. Uważała, że można to zrobić, począwszy od miesiąca, w którym środek został wprowadzony do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego.
