Podatnik, który potrzebuje potwierdzonych przez fiskusa informacji o uzyskanych rocznych przychodach albo o niezaleganiu z podatkami, może wystąpić o nie do naczelnika urzędu. Za dokument musi jednak zapłacić.

Czy można złożyć wniosek do urzędu skarbowego

Czytelnik prowadzący działalność gospodarczą potrzebuje zaświadczenia z urzędu skarbowego potwierdzającego stan jego zaległości podatkowych. Jest mu to potrzebne do pozyskania kredytu inwestycyjnego. Czy otrzyma taki dokument?
Procedurę wydawania zaświadczeń regulują art. 306a–306g ordynacji podatkowej. Dany organ podatkowy może wydać zaświadczenie tylko na podstawie informacji wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Tak sporządzony dokument potwierdza informacje istniejące w dniu wydania zaświadczenia. Są jednak sytuacje, w których o wydanie zaświadczenia, np. dotyczącego długów podatkowych, występuje nie podatnik, ale inny podmiot. Uprawnienie takie przysługuje np. przyszłemu nabywcy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, bankom.
Przepisy wykonawcze ministra finansów nakazują, aby urzędy skarbowe przy wydaniu niektórych rodzajów zaświadczeń stosowały jednolite formularze. Chodzi o:
ZAS-W – zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości
ZAS-S – zaświadczenie o wysokości zobowiązań spadkodawcy
ZAS-Z – zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych sprzedawcy
ZAS-P – zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika
ZAS-DF – zaświadczenie o wysokości obrotu w VAT, oraz podatku akcyzowym, a także dochodu podatnika PIT
ZAS-DP – zaświadczenie o wysokości obrotu w VAT, oraz podatku akcyzowym, a także dochodu podatnika CIT.
Oprócz tego zaświadczenie o np. sprowadzaniu auta z zagranicy i wynikających z tego obowiązkach w zakresie VAT lub też potwierdzające zarejestrowanie podatnika jako VAT-owca zostały określone w przepisach wykonawczych do ustawy o VAT.
Podstawa prawna
Art. 306a, art. 306j ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).
Par. 1–12 rozporządzenia ministra finansów z 22 grudnia 2011 r. w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe oraz załączniki nr 4–9 (Dz.U. nr 293, poz. 1726).

Jakie informacje należy podać we wniosku

Czytelnik chce sam napisać wniosek o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach. Czy są jakieś przepisy, które wskazywałyby mu, jakie elementy powinien zawrzeć w swoim piśmie?
Mimo że przepisy nie zawierają urzędowego wzoru wniosku o wydanie zaświadczenia, to należy kierować się wytycznymi zawartymi w art. 168 ordynacji podatkowej, który określa formę składania pism do organów podatkowych (tj. żądań, wyjaśnień, odwołań, zażaleń, ponagleń, wniosków). Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach jest traktowane jako skierowanie żądania do organu.
Zgodnie z wytycznymi, wniosek o wydanie jakiegokolwiek zaświadczenia powinien zawierać dane wnioskodawcy: imię i nazwisko, adres zamieszkania z kodem pocztowym oraz identyfikator podatkowy NIP lub PESEL. Ten pierwszy trzeba wskazać, gdy podatnik jest przedsiębiorcą, ten drugi – gdy jest osobą prywatną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Oprócz tego we wniosku należy wskazać adresata, czyli naczelnika właściwego urzędu skarbowego, do którego kieruje się pismo. W części głównej pisma należy określić zakres żądania podatnika, tj. jakiego rodzaju zaświadczenie ma być wydane, jakiego okresu ma dotyczyć. Konieczne jest także wskazanie celu, jakiemu ma służyć wydane zaświadczenie (tj. jakiej sprawy dotyczy). Na końcu pisma wnioskodawca musi złożyć podpis.
Podstawa prawna
Art. 168, art. 306a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

Czy urząd może wszcząć postępowanie

Czytelnik złożył w zeszłym miesiącu wniosek o niezaleganiu w podatkach. Dotychczas nie otrzymał zaświadczenia z urzędu, ale dostał pismo informujące go o wydaniu decyzji w I instancji i określające kwotę podatku do zapłaty. Czy urząd mógł tak zrobić?
Co do zasady organ podatkowy wydaje zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości po porozumieniu z innymi organami (tj. tymi, które były właściwe miejscowo w innych okresach rozliczeniowych) oraz w porozumieniu z organami, od których otrzymał do realizacji tytuły wykonawcze. Przed wydaniem zaświadczenia organ musi ustalić, czy w stosunku do podatnika nie jest prowadzone postępowanie w zakresie jego zobowiązań podatkowych. Jeżeli takie postępowanie jest prowadzone i zgromadzony materiał dowodowy pozwala na jego zakończenie, to organ powinien wydać niezwłocznie decyzję podatkową, wskazując prawidłową wysokość zobowiązań podatkowych. Jeżeli nie jest możliwe zakończenie takiego postępowania przed upływem siedmiodniowego terminu na wydanie zaświadczenia, wówczas organ musi wydać zaświadczenie i poinformować podatnika o toczącym się postępowaniu. Jeśli z tego powodu odmówiłby wydania zaświadczenia, podatnikowi przysługuje zażalenie do organu wyższego stopnia w terminie 7 dni.
Podatnicy często składają wnioski o wydanie zaświadczenia potwierdzające brak zaległości w sytuacji, gdy naczelnik urzędu skarbowego wydał już wobec nich decyzję określającą kwotę podatku do zapłaty. W takich sytuacjach organy odmawiają wydania zaświadczenia o braku zaległości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 23 lutego 2012 r. (sygn. akt I Sa/Gl 652/11, prawomocny) wskazał, że takie działanie jest prawidłowe, nawet gdy decyzja jest nieostateczna i czeka na rozpoznanie przez organ II instancji. Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 9 maja 2012 r. (sygn. akt II FSK 2163/10). W ocenie NSA byłoby niewłaściwe, gdyby organ wydający zaświadczenie, wiedząc o istnieniu u podatnika zaległości podatkowych (po wydaniu decyzji w I instancji), wydał mu zaświadczenie, że zaległości takich nie ma.
Podstawa prawna
Art. 306a, art. 306e, art. 306j ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).
Par. 4 rozporządzenia ministra finansów z 22 grudnia 2011 r. w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe (Dz.U. nr 293, poz. 1726).

Czy urząd wyda zaświadczenie o przedawnieniu

Podatnik złożył do urzędu wniosek, aby ten potwierdził, że jego zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn przedawniło się. Dziadek podatnika zmarł w latach 90. ubiegłego wieku, ale sądowe postanowienie o nabyciu spadku podatnik otrzymał w 2007 r. Nigdy nie powiadomił urzędu o nabyciu spadku. Czy może otrzymać dokument potwierdzający przedawnienie?
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn naczelnik urzędu skarbowego na wniosek podatnika wydaje trzy rodzaje zaświadczenie. Po pierwsze, stwierdzające, że nabycie spadku jest zwolnione od podatku. Po drugie, że należny podatek został zapłacony. Po trzecie, że prawo do wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego uległo przedawnieniu. W sytuacji jednak, gdy podatnik nie zgłosił nabycia spadku do urzędu skarbowego, a urząd nie wydał w odpowiednim terminie decyzji ustalającej podatek, podatnik nie może oczekiwać, że urząd wyda mu zaświadczenie o przedawnieniu zobowiązania. Zaświadczenie jest jedynie czynnością materialno-techniczną i nie może rozstrzygnąć kwestii merytorycznych (np. w zakresie przedawnienia zobowiązania). Ponadto organ nie ma kompetencji do wydawania zaświadczeń na podstawie informacji, którymi nie dysponuje – w razie braku zgłoszenia spadku i braku wydania decyzji przez organ zobowiązanie podatkowe nie powstało. Brak możliwości wydania zaświadczenia o przedawnieniu zobowiązań podatkowych potwierdził NSA w wyroku z 15 lutego 2012 r. (sygn. akt II FSK 1533/10).
Podstawa prawna
Art. 306b, art. 306c ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).
Art. 19 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. 2009 r. nr 93, poz. 768 z późn. zm.).

Czy obowiązuje jeden druk wniosku

Podatnik chciałby uzyskać zaświadczenie z urzędu skarbowego o zgromadzonych dochodach za 2013 r. Czy musi złożyć wniosek na określonym formularzu?
Przepisy nie określają jednego obowiązującego wzoru pisma, które należy skierować do urzędu skarbowego w celu otrzymania zaświadczenia. Podatnicy mogą natomiast skorzystać ze wzorów zamieszczonych na stronach internetowych urzędów skarbowych lub izb skarbowych. O wzór pisma mogą też poprosić w placówkach urzędowych. Możliwe jest też wysłanie wniosku przez internet za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej. W tym celu trzeba posiadać konto na platformie ePUAP (www.epuap.gov.pl).
Podstawa prawna
Art. 306n ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).
Par. 1–3 rozporządzenia ministra finansów z 14 grudnia 2011 r. w sprawie określenia wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 10)

Czy trzeba zapłacić za wydanie dokumentu

Czytelnik będzie potrzebował zaświadczenia potwierdzającego stan jego zaległości podatkowych. Czy będzie musiał wnieść opłatę aby otrzymać dokument?
Co do zasady zaświadczenia w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej w wysokości 17 zł. Najpopularniejsze rodzaje zaświadczeń, o które wnioskują podatnicy, podlegają szczególnym. Przykładowo zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości (ZAS-W) kosztuje 21 zł. Tyle samo trzeba zapłacić za zaświadczenie o wysokości zobowiązań spadkodawcy (ZAS-S). Droższe jest wydanie zaświadczenie potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25) – w tym wypadku opłata wynosi 160 zł. Innego rodzaju zaświadczenia, np. o uiszczonych zaliczkach na podatek dochodowy, czy o wysokości dochodu (przychodu) kosztują 17 zł.
Podstawa prawna
Art. 306 a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).
Załącznik do ustawy z 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1282 z późn. zm.).