Sprawa dotyczyła spółki sprzedającej m.in. maszyny i urządzenia dla serwisów oponiarskich. W celu zwiększenia liczby zamówień, spółka zamierzała wręczać bony pracownikom klientów. Była zdania, że wydatki na ten cel może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, bo w ten sposób zachęca pracowników kontrahentów do realizowania zamówień, a tym samym zwiększa prawdopodobieństwo uzyskania przychodów ze sprzedaży.
Nie zgodził się z nią dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu. Stwierdził, że, jeśli wyłącznym bądź dominującym celem wydatków jest kreowanie pozytywnego wizerunku firmy wobec innych podmiotów, to mają one charakter reprezentacyjny i nie można ich uznać za koszt podatkowy. Wynika to z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Dyrektor Izby wyjaśnił, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów albo do osoby trzeciej, w celu wykreowania własnego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu, co ma sprzyjać zawarciu umowy. Powołał się przy tym na wyroki NSA o sygn. akt II FSK 2442/13, II FSK 702/11.
Zdaniem izby, wydatki na bony wręczane pracownikom kontrahentów, wiążą się właśnie z budowaniem pozytywnego obrazu firmy. Noszą więc znamiona reprezentacji i nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 lutego 2014 r., nr ILPB3/423-573/13-4/JG