Mężczyzna w ramach działalności gospodarczej projektował strony internetowe i tworzył skrypty w popularnych językach programowania takich jak HTML, PHP, CSS. Korzystał z podmiotowego zwolnienia z VAT dla podatników, którzy osiągają roczny obrót poniżej 150 000 zł zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
Jednym z kontrahentów przedsiębiorcy jest firma z siedzibą w Australii zarejestrowana tam dla potrzeb VAT. W zamian za usługi świadczone przez mężczyznę wypłacała mu wymienialne na dolary amerykańskie kredyty (po kursie 1 kredyt – 1 dolar amerykański), których ilość zależała od ilości stron i skryptów, jakie mogła dalej sprzedać.
Do momentu dokonania takiej transakcji zagraniczna firma niezadowolona z usług mogła w każdym momencie cofnąć wirtualne wynagrodzenie mężczyzny. Przedsiębiorca rozważał rezygnację ze zwolnienia podmiotowego z daniny i rejestrację jako unijny podatnik. W związku z chęcią dalszej współpracy z kontrahentem z Antypodów zapytał izbę skarbową, czy jako czynny podatnik będzie musiał wystawiać faktury VAT oraz czy przychody, które uzyska, będą podlegały polskiej daninie od towarów i usług.
Sam uważał, że obowiązek wystawienia faktury powstanie dopiero w momencie wpływu dolarów amerykańskich pochodzących z wymiany kredytów na jego konto bankowe lub w serwisie PayPal. Dodał też, że zgodnie z regułą wynikającą z art. 28b ustawy o VAT miejscem opodatkowania usługi jest to, gdzie siedzibę ma usługobiorca.
W tym przypadku będzie to Australia, a on sam na wystawionej fakturze powinien dodać, że dokumentuje ona świadczenie nie podlegające daninie w Polsce. Izba skarbowa potwierdziła tak sformułowane stanowisko.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 listopada 2013 r. nr IPTPP2/443-627/13-4/IR
