Nabywca obligacji upadłej spółki nie może uwzględnić straty, gdy kwota wierzytelności z tytułu wykupu obligacji będzie niższa od kosztu ich nabycia.
Skarżąca spółka w związku z posiadaniem obligacji od spółki, która ogłosiła upadłość, chciała zmniejszyć swoje zobowiązania w podatku dochodowym o powstałą stratę. Na rozliczenie straty nie zgodził się jednak minister finansów, który wydał interpretację indywidualną. Sąd w omawianym wyroku potwierdził stanowisko organu podatkowego.
Spółka nabyła obligacje dyskontowe wyemitowane przez inną spółkę z terminem wykupu wypadającym w sierpniu 2001 r. Obligacje w tym terminie nie zostały jednak wykupione, a emitent w marcu 2003 r. ogłosił upadłość. W efekcie prowadzonego postępowania upadłościowego skarżąca otrzymywała wypłaty na poczet przysługujących jej wierzytelności z tytułu wyemitowanych przez dłużnika i niewykupionych w terminie obligacji oraz z tytułu odsetek za niedotrzymanie terminu wykupu.
Minister finansów uznał, że przychód nabywcy z dłużnych instrumentów finansowych (wyemitowanych obligacji) powstaje w momencie wykupu papieru wartościowego przez emitenta. W omawianej sprawie chodzi o datę spłaty wierzytelności przysługujących z obligacji dyskontowych. Jak dodał minister, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn.zm.) w tym samym momencie spółka ma prawo rozpoznać wydatki na nabycie obligacji. W efekcie powstanie dochód w wysokości należnego dyskonta. Minister stwierdził jednak, że wydatki na nabycie obligacji dyskontowych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tylko w części spłaconych wierzytelności z tytułu obligacji. W stosunku do niespłaconych obligacji spółka nie może rozpoznać kosztów. W efekcie, jeśli suma wypłat uzyskanych od upadłego emitenta obligacji na zaspokojenie wierzytelności z tytułu wykupu obligacji będzie niższa od kosztów ich nabycia, spółce nie będzie przysługiwało prawo do wykazania straty z tej transakcji i uwzględnienia jej w całości w rachunku podatkowym.
Wyrok jest nieprawomocny.
SYGN. AKT III SA/Wa 2136/10