Subskrybuj nas na Youtube
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej konsekwentnie uznaje, że markiza tarasowa jest tylko elementem wyposażenia, więc jej montaż nie jest objęty podatkowymi preferencjami.
Niedawno pisaliśmy o tym, że wydatki na taką inwestycję nie mogą być uwzględniane przez podatnika w ramach ulgi mieszkaniowej w PIT (patrz artykuł „Montaż markizy tarasowej bez prawa do ulgi mieszkaniowej”, DGP nr 7/2020).
Na tym spory podatników z fiskusem się nie kończą. Dotyczą również VAT. Sprowadzają się do tego, czy markiza jest tylko elementem wyposażenia (jak chce fiskus), czy elementem budowlanym, na trwałe połączonym z konstrukcją budynku (jak uważają podatnicy).
Z pytaniem o wykładnię na gruncie przepisów o VAT wystąpił przedsiębiorca, który montuje markizy tarasowe w domach i mieszkaniach klientów. Wyjaśnił, że instalacja wymaga ingerencji w strukturę (elewację) nieruchomości, bo trzeba przykręcić do ściany budynku specjalne uchwyty i konsole montażowe. Słowem – jak twierdził przedsiębiorca – markizy są zintegrowane z budynkiem oraz zwiększają jego powierzchnię użytkową. Dodał, że po ich montażu klienci traktują taras jako przedłużenie salonu.
Przedsiębiorca uważał więc, że do ceny świadczonych usług powinien doliczać 8 proc. VAT. Wskazał, że stawka ta ma zastosowanie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termo modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.
Argumentował, że instalacja markiz to nic innego jak modernizacja domu przez jego unowocześnienie i dostosowanie do współczesnych standardów budownictwa.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był innego zdania. Zwrócił uwagę na to, że podstawowym kryterium zastosowania obniżonej stawki, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, jest powstała w wyniku montażu cecha konstrukcyjna, czyli trwałość połączenia zamontowanych elementów z budynkiem. Zatem tylko montaż, który w istotny sposób wykorzystuje elementy konstrukcyjne budynku, pozwala na stosowanie 8-proc. stawki – stwierdził.
Ponadto – podkreślił – preferencyjna stawka, mająca zastosowanie do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, dotyczy jedynie tych czynności, które odnoszą się do obiektu budowlanego, a nie do jego wyposażenia.
W konsekwencji organ uznał, że montaż markizy, nawet jeżeli wymaga ingerencji w ścianę, nie prowadzi do trwałego połączenia z konstrukcją budynku. Markiza nie tworzy z nim jednej całości funkcjonalno-użytkowej. Jest tylko elementem wyposażenia budynku czy lokalu, zapewniającym w szczególności ograniczenie dopływu światła i ciepła do wnętrza. Wskutek montażu markiz nie dochodzi natomiast do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych budynku – stwierdził dyrektor KIS.
Zwrócił też uwagę na skutki demontażu markizy. Nie powoduje on naruszenia elementów konstrukcyjnych budynku, a jedynie wymaga przywrócenia stanu sprzed montażu (np. naprawy ubytków tynku w elewacji).
Z tych względów dyrektor KIS uznał, że nie ma podstaw do zastosowania 8-proc. stawki na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Właściwa będzie stawka 23 proc.
Interpretacjaindywidualna dyrektora KIS z 6 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.843.2019.2.ASY
