Spółka X z o.o. (podatnik VAT czynny) zajmuje się wyłącznie sprzedażą opodatkowaną VAT (usługi informatyczne). Z okazji Dnia Dziecka 1 czerwca 2019 r. zorganizowała imprezę integracyjną dla pracowników i ich rodzin. Została ona w całości sfinansowana ze środków obrotowych spółki. Celem spotkania była integracja pracowników i w efekcie podwyższenie efektywności pracy.
Miało ono wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji wewnątrz spółki ‒ między pracownikami oraz między pracownikami i spółką. Udział w imprezie przysługiwał każdemu pracownikowi wraz z rodziną i był dobrowolny. Odbywała się ona poza godzinami pracy (w sobotę). Udział w spotkaniu nie był uzależniony od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej. Celem tej imprezy nie było wykreowanie wizerunku spółki na zewnątrz, a w szczególności w relacjach z klientami.
Nadmiar sankcji w VAT może zaszkodzić firmom
Nadmiar sankcji w VAT może zaszkodzić firmom

Zobacz również
Imprezę integracyjną zorganizowała na zlecenie spółki X niepowiązana firma Y (podatnik VAT czynny). Impreza miała charakter usługi kompleksowej. Na usługę złożyły się w szczególności wynajem sali zabaw dla dzieci, usługi gastronomiczne dla pracowników i ich rodzin (posiłki i napoje, wyłącznie bezalkoholowe), koszt animatorów zabaw, koszt drobnych upominków dla dzieci itp. Firma Y na udokumentowanie wykonanej 1 czerwca 2019 r. usługi organizacji imprezy integracyjnej wystawiła 1 czerwca 2019 r., zgodnie z umową, fakturę na kwotę 6150 zł brutto, w tym: kwota netto 5000 zł, VAT 1150 zł. Spółka X otrzymała tę fakturę 1 czerwca 2019 r., a zapłaciła przelewem na rachunek bankowy firmy Y 5 czerwca 2019 r. Otrzymana od firmy Y faktura nie zawierała wyrazów „metoda kasowa”. Jak powinno przedstawiać się w spółce X rozliczenie nabytej imprezy integracyjnej z okazji Dnia Dziecka na gruncie CIT, VAT i PIT (obowiązki płatnika)? Rokiem podatkowym spółki X jest rok kalendarzowy. VAT i zaliczki na CIT spółka opłaca za okresy miesięczne.

CIT

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT). Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi on:
  • zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
  • być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
  • pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  • zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów ze źródła przychodów;
  • być właściwie udokumentowany;
  • nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu.
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy integracyjnej, ze względu na ich związek z działalnością gospodarczą i przychodami pracodawcy, potwierdzają organy podatkowe (interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.359.2017.1.AP). [ramka]
Wciąż są wątpliwości w sprawie ryczałtu od aut
Wciąż są wątpliwości w sprawie ryczałtu od aut

Zobacz również
W analizowanej sprawie celem organizacji imprezy integracyjnej była integracja pracowników i w efekcie podwyższenie efektywności pracy. A zatem należy uznać, że poniesione wydatki wykazują związek z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami. Udokumentowane (faktura i umowa) wydatki poniesione na organizację tej imprezy mogą zatem zostać zaliczonej w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowe wydatki zostały w całości sfinansowane ze środków obrotowych, a udział pracowników w spotkaniu nie był uzależniony od ich sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej. Zatem ich zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych nie sprzeciwia się art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT. A właśnie stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2 ustawy o CIT. Działalność socjalna, stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1316 ze zm.), oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej ‒ rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.
Poniesionych na organizację imprezy wydatków nie można uznać za koszty reprezentacji. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego impreza z okazji Dnia Dziecka miała charakter wewnętrzny, przeznaczona była wyłącznie dla pracowników i członków ich rodzin. Celem tej imprezy nie było wykreowanie wizerunku spółki na zewnątrz, a w szczególności w relacjach z klientami, a zatem art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie powinien mieć zastosowania (interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 13 lutego 2019 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.515.2018.5.JK; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11). W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Kosztem uzyskania przychodów nie będzie natomiast kwota podatku w wysokości 1150 zł naliczonego od nabytej imprezy integracyjnej wynikająca z otrzymanej od firmy Y faktury. Spółce przysługiwać będzie bowiem prawo do odliczenia tego podatku naliczonego w deklaracji VAT-7, a tym samym jego zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych sprzeciwia się art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT. Podsumowując, kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na organizację przedmiotowej imprezy z okazji Dnia Dziecka w kwocie netto, tj. 5000 zł. Wydatki poniesione na organizację imprezy integracyjnej stanowią koszty pośrednie i powinny zostać potrącone w dacie ich poniesienia (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 sierpnia 2015 r., nr IBPB-1-2/4510-168/15/AnK).
Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT). Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4a i 4f‒4h ustawy o CIT, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT). W analizowanej sprawie faktura z tytułu organizacji przedmiotowej imprezy została wystawiona przez firmę Y 1 czerwca 2019 r. Spółka X powinna zatem zaliczyć przedmiotowe wydatki w wysokości 5000 zł do kosztów uzyskania przychodów w czerwcu 2019 r. ©℗
Koszty pracownicze
„(…) Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. «koszty pracownicze». Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. «Kosztami pracowniczymi» mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu). W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów. (…).”
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 października 2016 r., nr ITPB3/4510-374/16-2/KP

VAT

Podatek naliczony…

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (zob. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Uwaga! Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (zob. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). W analizowanej sprawie kwotę podatku naliczonego dla spółki X stanowi 1150 zł wykazane na fakturze wystawionej przez firmę Y z tytułu organizacji imprezy.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Organy podatkowe przyjmują, że wydatki związane z organizacją imprez integracyjnych mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nabywane przez spółkę towary i usługi nie służą dalszej odsprzedaży ani nie będą wykorzystywane do wytworzenia wyrobów będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę relacji z kontrahentami, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych co w konsekwencji będzie miało wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej. Podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie kompleksowej usługi organizacji imprezy integracyjnej dla pracowników i podwykonawców w takim zakresie, w jakim dotyczy ona opodatkowanej działalności podatnika (interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 23 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.778.2017.1.ICz).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka X zajmuje się wyłącznie sprzedażą opodatkowaną VAT (usługi informatyczne). Celem organizacji imprezy integracyjnej była integracja pracowników i w efekcie podwyższenie efektywności pracy. Zatem pomiędzy nabytą usługą organizacji imprezy integracyjnej z okazji Dnia Dziecka a działalnością opodatkowaną VAT istnieje pośredni związek.
W analizowanej sprawie nabyta kompleksowa usługa organizacji imprezy z okazji Dnia Dziecka obejmuje m.in. koszt usług gastronomicznych. Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Organy podatkowe przyjmują jednak, że ograniczenie to nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji imprez integracyjnych, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne (zob. interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 24 listopada 2017 r., nr 0114-KDIP4.4012.541.2017.1.KR). Podsumowując, spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej od firmy Y faktury dokumentującej nabycie usługi organizacji imprezy integracyjnej w wysokości 1150 zł.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT). W analizowanej sprawie obowiązek podatkowy od nabytej usługi organizacji imprezy integracyjnej powstał z chwilą jej wykonania (zob. art. 19a ust. 1 ustawy o VAT), tj. 1 czerwca 2019 r. Zatem po stronie spółki X prawo do odliczenia podatku naliczonego od tej usługi w wysokości 1150 zł powstaje w rozliczeniu za czerwiec 2019 r. Odliczeniu przedmiotowego podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2019 r. nie sprzeciwia się, w analizowanej sprawie, art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, gdyż faktura z której wynika ten podatek naliczony została otrzymana 1 czerwca 2019 r. Na potrzeby schematu rozliczenia zakładam, że przedsiębiorca odliczenia tego dokona w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2019 r. Nie skorzysta z możliwości przesunięcia tego odliczenia na jeden z dwóch kolejnych okresów stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT. Podsumowując, w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2019 r. spółka X może odliczyć podatek naliczony w wysokości 1150 zł.

…i należny

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że impreza integracyjna z okazji Dnia Dziecka jest nieodpłatna (pracownicy biorący w niej udział nie ponoszą żadnej odpłatności). Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu VAT podlega jedynie takie nieodpłatne świadczenie usług, które, służąc celom osobistym pracowników, nie mają związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 17 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1287/07: „(…) Nie można przyjąć a priori (…), że z istoty swojej spotkania integracyjne, organizowane przez pracodawcę dla własnych pracowników, nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jeśli podatnik ‒ jak twierdzi ‒ organizuje tego rodzaju spotkania w taki sposób, że uzyskuje ich przełożenie na bezpośrednie efekty swojej działalności gospodarczej, to tym samym ‒ w opisywanym przez niego stanie ‒ nie sposób uznać inaczej, niż, że wiążą się one z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji korzyść osobista, jaką uzyskuje pracownik‒ uczestnik spotkania, ma charakter wtórny (niejako uboczny patrząc od strony podatnika ‒pracodawcy) i w żaden sposób nie może niweczyć ich skutków osiąganych przede wszystkim przez tegoż pracodawcę. Taki układ korzyści powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług w postaci wyżej opisanych spotkań integracyjnych jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a tym samym na zasadzie rozumowania a contrario nie są one objęte ‒ jak słusznie wywodziła Spółka ‒ dyspozycją art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc nie podlegają opodatkowaniu. Gdyby natomiast korzyści uzyskiwane przez pracowników determinowały istotnie skutek prowadzonych spotkań, to stanowisko organów podatkowych byłoby prawidłowe. Jednakże stan faktyczny opisany przez Spółkę nie dawał podstaw do takiego przyjęcia. (…)”.
W analizowanej sprawie celem organizacji imprezy integracyjnej była integracja pracowników i w efekcie podwyższenie efektywności pracy. Oznacza to, że nieodpłatne zorganizowanie imprezy integracyjnej jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a tym samym nie podlega VAT. Nie wystąpi zatem po stronie spółki X obowiązek zapłaty podatku należnego w związku z nieodpłatnym zorganizowaniem tej imprezy. ©℗
Schemat rozliczenia organizacji imprezy integracyjnej z okazji Dnia Dziecka* ©℗
1. JAKI PODATEK
CIT
Przychody: nie wystąpią (brak informacji w przedstawionym stanie faktycznym)
Koszty uzyskania przychodu: 5000 zł.
Zaliczka na CIT: nie wystąpi (brak informacji w przedstawionym stanie faktycznym)
VAT
Podatek należny: nie wystąpi
Podatek naliczony: 1150 zł
PIT Obowiązki płatnika: nie wystąpią
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK
CIT
Nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, spółka powinna jednak uwzględnić koszty uzyskania przychodu (tj. 5000 zł) przy obliczeniu zaliczki na CIT za czerwiec 2019 r., a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić je w CIT-8.
VAT
W deklaracji VAT-7 wykazujemy w części dotyczącej pozostałych nabyć: wartość nabycia netto (tj. 5000 zł) oraz podatek naliczony (tj. 1150 zł).
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI
CIT-8: do 31 marca 2020 r.
VAT-7 i JPK_VAT: do 25 lipca 2019 r.
* W schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności.

PIT

W analizowanej sprawie spółka X organizuje imprezę w celu integracji i motywacji pracowników. Impreza integracyjna ma wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji wewnątrz spółki, ma pozytywnie wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji między pracownikami oraz między pracownikami i spółką. Udział w imprezie przysługuje każdemu pracownikowi spółki Y wraz z rodziną. Udział w imprezie jest dobrowolny, a impreza odbywa się poza godzinami pracy (w sobotę). Należy zatem ustalić, czy udział w zorganizowanej imprezie wiąże się z powstaniem po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy, od którego spółka jako płatnik powinna pobrać zaliczkę na PIT. Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o PIT). Ustawa o PIT dokonuje specyfikacji źródeł przychodów. Odrębnym źródłem przychodów są m.in. przychody ze stosunku pracy (zob. art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT). Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Użyty tu zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Do przychodów ze stosunku pracy ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, lecz także wartość otrzymanych świadczeń w naturze czy nieodpłatnych świadczeń poniesionych na rzecz pracownika.
Nieodpłatnym świadczeniem jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, którego następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).
Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia” zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. Trybunał, definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:
  • zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  • zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  • stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Jak wyjaśnił w powyższym wyroku TK: „(…) Obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie «kursokonferencja» organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania (…).
W aktualnej praktyce organy podatkowe przyjmują, że udział pracowników oraz osób towarzyszących w organizowanej przez pracodawcę imprezie integracyjnej nie generuje po ich stronie przychodu”.
W konsekwencji na pracodawcy nie ciążą obowiązki płatnika związane z pobraniem zaliczki na podatek PIT (interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 4 czerwca 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.152.2018.2.IM; interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 14 lutego 2018 r., nr S-ILPB2/41 5-405/13/18-S/MK).
Podstawa prawna
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865).
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.).
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).