Subskrybuj nas na Youtube
Ani zarządzanie sieciami informatycznymi, ani usługi świadczone przez komplementariusza nie podlegają ograniczeniu, o którym mowa w art. 15e ustawy o CIT – orzekł WSA w Poznaniu.
Chodziło o spółkę z o.o. należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej. Jako wspólnik kilku spółek komandytowych oraz kapitałowych miała ona prawo do udziału w ich zyskach. Jedna z tych spółek świadczyła na rzecz pozostałych podmiotów w grupie usługi zarządzania informatycznego (jako centrum usług wspólnych). Inna z kolei pełniła odpłatnie (za wynagrodzeniem) funkcję komplementariusza w spółkach komandytowych.
Spółka z o.o. uważała, że ani usługi zarządzania informatycznego (świadczone przez CUW), ani usługi wykonywane w charakterze komplementariusza nie podlegają limitowaniu, o którym mowa w art. 15e ustawy o CIT. Sądziła, że wydatki z tego tytułu może zaliczać do kosztów w pełnej przysługującej jej części, czyli w takiej, w jakiej ma prawo do udziału w zyskach. Gdyby było inaczej, to po przekroczeniu kwoty 3 mln zł musiałaby stosować limit 5 proc. podatkowej EBITDA.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że zarówno koszty usług CUW, jak i usług świadczonych przez komplementariusza są limitowane na podstawie art. 15e ustawy o CIT. Uznał, że usługi zarządzania siecią informatyczną są podobne w swej istocie do zwykłego zarządzania, a czynności wykonywane w charakterze komplementariusza można wprost porównać do zarządzania i doradztwa. Dodatkowym argumentem miało być to, że komplementariusz świadczy swoje usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Nie zgodził się z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Orzekł, że o obowiązku stosowania art. 15e ustawy o CIT nie przesądza pojęcia „zarządzanie” w nazwie usługi. Wskazał, że zarządzanie sieciami informatycznymi to typowa usługa informatyczna, niezwiązana ani z faktycznym zarządzaniem, ani doradztwem.
Stwierdził, że limitowane nie mogą być też usługi komplementariusza, bo chodzi o działania organu wykonawczego spółki. Z samego założenia muszą one dotyczyć zarówno czynności zarządu, jak i doradztwa, co nie oznacza, że są limitowane – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny. Za bez znaczenia uznał to, że są one świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wyrok jest nieprawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Poznaniu z 13 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 991/18. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
