Emitenci listów zastawnych zapisywanych na zagranicznych rachunkach nie muszą potrącać podatku przy wypłacie odsetek lub dyskonta – wynika z interpretacji ogólnej ministra finansów.



Zasadniczo płatnicy powinni potrącać daninę od takich wypłat na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o PIT.
Banki hipoteczne mają takie obowiązki, jeśli wypłacają przychody osiągnięte na terytorium Polski, związane z papierami wartościowymi zapisanymi na prowadzonych przez nie rachunkach (art. 41 ust. 4d ustawy o PIT).
Listy zastawne są najczęściej zapisywane na zagranicznych rachunkach papierów wartościowych lub w innych zagranicznych ewidencjach lub rejestrach. Nierezydenci są zwolnieni z daniny od uzyskanych odsetek (dyskonta) zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 130a ustawy o PIT oraz art. 17 ust. 1 pkt 50a ustawy o CIT. To zaś oznacza – wyjaśnił minister – że bank hipoteczny, który wypłaca pieniądze za granicę, nie musi od nich potrącać podatku.
Nie ma przy tym znaczenia, czy nierezydent przedstawi certyfikat rezydencji. Zwolnienia w tym zakresie wynikają wprost z polskiej ustawy, a nie międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania – podkreślił minister.
Wyjaśnił też, że podatku nie trzeba potrącać, gdy odsetki lub dyskonto trafią do polskiego rezydenta, który nabywa je wtórnie z zagranicy.
W niektórych interpretacjach dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej tłumaczył, że w takim wypadku dochód uzyskano w „miejscu pierwotnego wzbogacenia”, czyli w Polsce, a nie w kraju, z którego wypłacano środki (najczęściej są to Belgia lub Holandia). Tym samym dyrektor KIS oczekiwał, że banki hipoteczne będą potrącać 19–proc. zryczałtowany podatek (przykładem interpretacja z 22 marca 2017 r., nr 1462-IPPB2.4511.31.2017.1.MK).
Minister finansów jest innego zdania. W interpretacji ogólnej zwrócił uwagę na art. 41 ust.4d ustawy o PIT, który jako przepis szczególny wyłącza regułę z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, jeśli spełnione są przewidziane w nim warunki. Jeśli więc wypłata nie trafi do polskiego rezydenta bezpośrednio z krajowego banku hipotecznego, to nie będzie on miał żadnych obowiązków jako płatnik. W takiej sytuacji rozliczyć się z podatku musi rezydent. Powinien samodzielnie wykazać dochód w zeznaniu rocznym i zapłacić od niego podatek. ⒸⓅ
Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 4 kwietnia 2018 r., nr DD5.8201.07.2018