Spółka uważała, że obiekt umożliwiający przejście nad linią kolejową powinien być zwolniony z podatku od nieruchomości, bo – jak twierdziła – jest to element infrastruktury kolejowej, udostępnianej przewoźnikom wykonującym przewozy pasażerskie. Zatem w latach 2017–2021 spełniał warunki zwolnienia przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a od 2022 r. – w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.

To nie infrastruktura kolejowa

Nie zgodził się z tym prezydent miasta. W interpretacji (sygn. WBMiP.III.3120.469.2023.KK) stwierdził, że zabudowa torów nie jest infrastrukturą kolejową, nie służy zadaniom zarządcy infrastruktury, nie jest udostępniana licencjonowanym przewoźnikom i nie służy wykonywaniu przewozów kolejowych. Podkreślił, że powstała ona przede wszystkim jako element budynku kompleksu handlowo-usługowego, a jej funkcją jest m.in. podparcie konstrukcji sąsiedniego obiektu i obsługa jego infrastruktury towarzyszącej (np. parkingów, wind).

Poza tym – jak zauważył – z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby obiekt pełnił funkcję przejścia dla mieszkańców. Natomiast przewoźnicy kolejowi wykorzystują jedynie tory i urządzenia służące prowadzeniu ruchu kolejowego. W konsekwencji prezydent miasta uznał, że w latach 2017–2022 obiekt nie był zwolniony z podatku.

Bez zwolnienia z podatku od nieruchomości

Początkowo WSA w Gdańsku się z tym nie zgodził, ale jego wyrok został z kolei uchylony przez Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt III FSK 452/24). Gdy sprawa ponownie trafiła do gdańskiego sądu, ten przyznał rację prezydentowi miasta.

Orzekł, że zwolnione z podatku są te budowle, które – zgodnie z ustawą o transporcie kolejowym – stanowią infrastrukturę kolejową, przeznaczoną wyłącznie do przewozu osób. Uzasadniając wyrok, sędzia Sławomir Kozik zwrócił uwagę na to, że osoby korzystające z przejścia spółki nie są pasażerami, a samo przejście nie służy obsłudze podróżnych. – Obiekt nie spełnia zatem ustawowych kryteriów infrastruktury kolejowej – podsumował sędzia Kozik. Wyrok jest nieprawomocny.

Wyroki WSA w Gdańsku z 2 grudnia 2025 r., sygn. akt ISA/Gd753/25

Autor jest doradcą podatkowym