Ustawa o podatku o towarów i usług, co do zasady, nie nakłada obowiązku wystawiania faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej z VAT. Art. 106b ust. 3 aktu wymienia przypadki kiedy podatnik musi wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną z podatku. Stanie się tak na żądanie nabywcy, pod warunkiem, że strona wnioskowała o to w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę. Takie przepisy nakłada na podatników ustawa o podatków od towarów i usług.
Przepisy Ordynacji podatkowej odnoszą się z kolei do wystawiania rachunków i nie mają zastosowania do ustawy o VAT. Zarówno faktura jak i rachunek są dokumentami potwierdzającymi transakcję, jednak rachunek – rzecz jasna – nie zawiera kwot podatku VAT.
W związku z tym, że obecne przepisy nie nakładają obowiązku oznaczania wystawianego dokumentu nazwą „faktura”, podatnik zwolniony od podatku od towarów i usług jest zobowiązany wystawić dokument, który zgodnie z przepisami będzie zawierał dane wymagane dla faktury. O tym, jakie informacje muszą znaleźć się na fakturze przeczytasz tutaj>> Niezależnie od tego czy dokument zostanie nazwany „fakturą”, czy „rachunkiem” w tym przypadku będzie traktowany na równi z fakturą. Jak podpowiada Ministerstwo Finansów, wówczas wskazane byłoby jednak nazywać wystawiany dokument fakturą.
Podatnik zwolniony z VAT może także dobrowolnie wystawić fakturę, bez względu na to, czy nabywca wysunął takie żądane. Wówczas także obowiązujące są przepisy ustawy o VAT.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
Ministerstwo Finansów