Jak wiadomo, od 1 stycznia zapłata za transakcje między przedsiębiorcami o wartości przewyższającej 15 000 zł musi być regulowana za pomocą rachunku płatniczego. Podatnicy nie wiedzą jednak, co zrobić, gdy strony nie umówiły się na zapłatę pieniężną, a zobowiązania wygaszane są w innej formie: np. poprzez kompensatę lub gdy świadczenie ma charakter barteru. Wątpliwości budzi też to, czy można zaliczyć do kosztów podatkowych wartość transakcji w przypadku stałego świadczenia usług, kiedy poszczególne transakcje mają wartość niższą niż 15 000 zł, lecz sumaryczna kwota przekracza dozwolony limit.
Niejasności nie ominęły także cen transferowych. Wprowadzając nowe progi wartości transakcji, których przekroczenie skutkuje obowiązkiem sporządzenia dokumentacji podatkowej właściwej dla transakcji między podmiotami powiązanymi, prawodawca nie wskazał jednoznacznie, że analizę należy prowadzić odrębnie dla każdego podmiotu powiązanego. Zamieścił jedynie zastrzeżenie, że chodzi o transakcje lub zdarzenie jednego rodzaju. Pojawiły się więc obawy, czy nie należy sumować wszystkich transakcji i zdarzeń danego rodzaju dokonywanych przez podatnika globalnie, tj. ze wszystkimi kontrahentami, względnie z kontrahentami powiązanymi.
Negatywne implikacje podatkowe w pewnym zakresie mogą być też skutkiem nie do końca przemyślanej czy precyzyjnej legislacji. Przykładem może być odwrotne opodatkowanie robót budowlanych. Choć sama idea jest słuszna, gdyż w wielu przypadkach upraszcza rozliczenia podatkowe, to problem w tym, że na skutek nieudolnej legislacji te pozytywne zmiany mogą być przesłonięte przez negatywne skutki. W jakim bowiem celu prawodawca ograniczył odwrotne opodatkowanie tylko do podwykonawstwa? Co to w ogóle jest podwykonawstwo? Jak rozliczyć VAT, gdy nie ma sprzedaży opodatkowanej?
Takie m.in. pytania padają podczas szkoleń podatkowych. Poprosiliśmy eksperta o zebranie tych najczęściej zadawanych. Mamy nadzieję, że dzięki temu podsumowaniu łatwiej będzie zmierzyć się z nowymi przepisami, co pozwoli uczciwym podatnikom ograniczyć straty.
Przepisy, które wprowadziły zmiany w podatkach od 1 stycznia 2017 r.
● Ustawa z 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1932).
● Ustawa z 29 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1926).
● Ustawa z 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. poz. 1550).
● Ustawa z 13 kwietnia 2016 r.o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. poz. 780).
● Ustawa z 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2024).
● Ustawa z 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 846).