Fiskus nie może żądać od rozwiązanej już spółki, aby zapłaciła podatek od majątku rozdysponowanego między wspólników – potwierdził WSA w Krakowie.
To kolejny wyrok, który to potwierdza. Wcześniej tak samo orzekł WSA w Łodzi (wyrok z 19 kwietnia, sygn. akt I SA/Łd 146/16). Wszystkie wyroki są nieprawomocne, w żadnej z tych spraw nie zapadło jeszcze rozstrzygnięcie NSA.
Sprawa rozpatrywana przez krakowski sąd dotyczyła spółki, którą wspólnicy planowali zlikwidować. Po zaspokojeniu wierzycieli zamierzali rozdzielić między siebie jej majątek.
Spór z fiskusem sprowadzał się do tego, czy likwidowana spółka musi zapłacić podatek od przekazania wspólnikom majątku pozostałego po spłacie wierzycieli i zakończeniu likwidacji.
Spółka uważała, że nie powinna być obciążona podatkiem z tego tytułu, bo jej majątek przecież się nie zwiększy. Celem postępowania likwidacyjnego jest zakończenie działalności spółki, czyli zwrot wniesionych wkładów, a nie generowanie przychodów.
Tłumaczyła, że wydanie składników majątku wspólnikom nie jest również odpłatnym zbyciem, ponieważ jest to świadczenie jednostronne, spółka nie reguluje w ten sposób żadnego ciążącego na niej zobowiązania wobec udziałowców.
Firma zwróciła też uwagę, że jeśli miałaby mieć przychód z podziału jej majątku, to w praktyce nie byłoby komu go zapłacić. Sama nie mogłaby tego zrobić, bo przekazanie majątku nastąpi już po sporządzeniu sprawozdania likwidacyjnego, w którym trzeba wykazać ostatnie zapłacone podatki, w tym CIT.
Spółka uważała, że w tej sytuacji przychód powstanie tylko u udziałowców, którzy będą musieli zapłacić podatek z tytułu otrzymanych składników majątku. Nie można przyjąć, że ta sama wartość będzie również przychodem spółki – argumentowała.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uważał jednak, że przychód w spółce powstanie. Powołał się m.in. na art. 14a ustawy o CIT. Zgodnie z nim, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia.
Organ uznał, że przepis ten dotyczy również przekazania w naturze majątku spółki wspólnikom po jej likwidacji. Powoływał się na uzasadnienie do projektu nowelizacji, która od 2015 r. wprowadziła do ustawy o CIT art. 14a.
Zwrócił uwagę na to, że niepieniężne aktywa spółki nie były wcześniej obłożone daniną. Wyzbycie się ich rodzi więc obowiązek podatkowy w CIT.
Nie zgodził się z tym WSA w Krakowie. Wskazał, że w wyrokach opiera się na uchwalonych tekstach ustaw, a nie ich projektach i uzasadnieniach. Zdaniem sądu uchwalone brzmienie art. 14a nie pozwala na rozszerzającą interpretację. Wydanie majątku jest jednostronną czynnością techniczną prowadzącą do wykonania przez spółkę jej obowiązków nałożonych przez kodeks spółek handlowych, a nie realizacją zobowiązania w rozumieniu art. 14a ustawy o CIT – orzekł WSA. Wyroki są nieprawomocne.
ORZECZNICTWO
Wyroki WSA w Krakowie z 19 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 943/16 oraz I SA/Kr 976/16. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
