Podatnik, który nieodpłatnie udostępni pomieszczenie w budynku, musi proporcjonalnie zmniejszyć odpisy amortyzacyjne – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła banku, który jedno z pomieszczeń w swoim budynku udostępnił nieodpłatnie fundacji (organizacji pożytku publicznego).
Spór z fiskusem sprowadzał się do tego, czy bank powinien zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od całego budynku, czy z wyłączeniem pomieszczeń udostępnionych fundacji.
Bank uważał, że może odliczać całe odpisy, bo budynek nadal spełnia warunki uznania go za środek trwały. Jest bowiem kompletny, zdatny do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok i wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Przekonywał, że w jego sytuacji nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT , który nie pozwala odliczać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania (za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania). Bank wskazywał, że w przepisie tym jest mowa o środkach trwałych, a zatem dotyczy on całego budynku w całości oddanego do nieodpłatnego używania. Definicji środka trwałego nie spełnia natomiast pomieszczenie oddane do używania – przekonywał. Uważał, że jest to być może luka w prawie, ale skutkująca tym, że w jego wypadku nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Stwierdził, że przepis ten należy odnosić również do oddania części środka trwałego do nieodpłatnego używania. A zatem z kosztów należy wyłączyć odpisy amortyzacyjne ustalone proporcjonalnie do udziału udostępnionej nieodpłatnie powierzchni w stosunku do całej powierzchni środka trwałego.
Dyrektor dodał , że przeciwna wykładnia oznaczałaby możliwość odliczenia całości odpisów zarówno przy nieodpłatnym udostępnieniu niewielkiej powierzchni, jak i wtedy, gdy stanowiłaby ona 99 proc. środka trwałego.
WSA w Warszawie oddalił skargę banku. Zgodził się z organem, że nie ma znaczenia, czy bank nieodpłatnie udostępnił cały budynek, czy tylko jego część.
Stanowisko to podzielił Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Beata Cieloch potwierdziła, że w sprawie miał zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT, a fiskus i WSA miały rację, twierdząc, że tylko odpisy w części nieoddanej do nieodpłatnego użytkowania mogą być kosztem podatkowym. Nie można mówić, że nieodpłatne udostępnienie pomieszczeń służyło bankowi do uzyskaniu przychodu albo zabezpieczenia lub zachowania jego źródła – powiedziała sędzia Cieloch.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 15 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2735/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
