Subskrybuj nas na Youtube
Zwolnienie dla paliw lotniczych przysługuje tylko wtedy, gdy samolot jest wykorzystywany do świadczenia usług komercyjnych, a nie do przewozu własnych pracowników – orzekł NSA.
Chodziło o spółkę, której pracownicy i członkowie zarządu latali prywatnym samolotem w celach służbowych, nie płacąc akcyzy za paliwo. Zasadniczo benzyny lotnicze i paliwo używane do statków powietrznych są z niej zwolnione w świetle art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.). Z art. 32 ust. 2 wynika jednak, że wyłączenie z opodatkowania przysługuje tylko wtedy, gdy samolot jest używany w celach gospodarczych. Zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym.
Właśnie to rozróżnienie legło u podstawy sporu. Spółka utrzymywała, że jej pracownicy nie korzystają z samolotu prywatnie, bo służy on im jako środek transportu, który ułatwia prowadzenie działalności gospodarczej. Zupełnie inaczej uważały organy podatkowe. Stwierdziły, że cele gospodarcze, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy, dotyczą sytuacji, gdy samolotem przewozi się pasażerów lub towary za wynagrodzeniem. Skoro maszyna nie służyła bezpośrednio do celów zarobkowych, to spółka powinna kupować paliwo lotnicze na zasadach ogólnych, wraz z podatkiem – uznały organy.
Na potwierdzenie tego stanowiska przywołały wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 1 grudnia 2011 r. (C-79/10). TSUE orzekł wtedy, że przedsiębiorstwo, które używa samolotu do transportu pracowników do klientów lub na targi handlowe, nie świadcząc przy tym odpłatnych usług lotniczych, nie może korzystać ze zwolnienia z podatku. Wynika to z art. 14 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.
Spółka nie akceptowała takiej decyzji, ale zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, jak i NSA oddaliły jej skargi. Zgodziły się, że zwolnienie, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1, nie obejmuje akcyzy od paliwa lotniczego zużywanego do prywatnych rejsów rekreacyjnych.
– Takie rozumienie przepisu jest zasadne, biorąc pod uwagę art. 14 dyrektywy i cel jej wprowadzenia oraz orzecznictwo TSUE – wyjaśnił sędzia Piotr Kraczowski.
NSA odwołał się również do art. 32 ust. 2 ustawy, który precyzuje, kiedy nie mają zastosowania zwolnienia z art. 32 ust. 1. Zwrócił uwagę na to, że przepis ten mówi m.in. o przewozach pasażerów, a zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego słowo „pasażer” odnosi się do osób korzystających ze środków komunikacji publicznej. – Tym samym przepis nie będzie miał zastosowania do przewozu własnych pracowników – stwierdził sędzia Kraczowski.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 798/14.
