Obowiązek podatkowy w usługach turystycznych powstaje dopiero po powrocie uczestników z wyjazdu – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu.
To kolejne po wyroku WSA w Krakowie (sygn. akt I Sa/Kr 1472/14) orzeczenie podważające stanowisko fiskusa nakazujące biurom podróży płacić VAT od zaliczek.
Zdaniem obu sądów organy podatkowe nie może wymagać od organizatorów wycieczek płacenia VAT od zaliczek na podstawie prognozowanej marży. Żaden z nich nie rozważył jednak tej kwestii na gruncie unijnej dyrektywy o VAT.
Spór o zaliczki
Problem powstał 1 stycznia 2014 r., kiedy to przestało obowiązywać rozporządzenie wykonawcze z 4 kwietnia 2011 r. (DZ.U. nr 73, poz. 392 ze zm.). Przewidywało ono, że w usługach turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury VAT-marża obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od wykonania usługi.
Od 2014 r. obowiązek podatkowy w takiej sytuacji powstaje na zasadach ogólnych. Problem polega na tym, że pobierając zaliczkę, biuro podróży nie wie jeszcze, jaką marżę faktycznie osiągnie. Z tego powodu Ministerstwo Finansów uznało, że touroperatorzy powinni prognozować swoją marżę i płacić VAT od zaliczek na podstawie prognoz.
Biura turystyczne mają jednak wątpliwości co do legalności takiej procedury.
Potrzebna korekta
Sprawa rozpatrywana przez WSA w Opolu dotyczyła interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi. Firma, która ją zaskarżyła, wskazywała, że nie dość, iż przepisy o VAT nie przewidują żadnego szacowania marży, to jeszcze ta, która jest prognozowana, nigdy nie będzie odpowiadała rzeczywistej. W związku z tym – twierdziła – fiskus nakłada na nią dodatkowy obowiązek dokonywania korekt.
To nieracjonalne i niesie ze sobą dodatkowe ryzyko dopłacania podatku wraz z odsetkami – argumentowało biuro podróży.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie widział jednak w tym problemu. Wyjaśnił, że skoro nie ma przepisu szczególnego, to biura turystyczne powinny płacić VAT od zaliczek tak samo jak pozostali podatnicy. Poza tym – stwierdził – większość kosztów jest im znana już w chwili pobierania zaliczek. Gdyby nawet okazało się, że koszty wzrosną, to podatnik zawsze może dokonać korekty, wracając do miesiąca, w którym usługa została wykonana – wyjaśnił dyrektor.
Naruszenie prawa
Nie zgodził się z tym WSA w Opolu. Orzekł, że zaliczki pobierane na poczet wyjazdów turystycznych nie mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych, bo te są sprzeczne z przepisami dotyczącymi opodatkowania usług turystyki. Przepisy ustawy o VAT mówią bowiem o marży rzeczywistej, faktycznie uzyskanej, a skoro tak, to moment powstania obowiązku podatkowego należy ustalać w oparciu o te przepisy.
Sąd dodał – odwołując się do wyroku WSA w Krakowie – że nie może być tak, żeby podatnik – aby dostosowywać się do obowiązków – musiał naruszać istniejące przepisy.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Opolu z 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Op 607/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia