Cenę, jaką zapłaci przedsiębiorca za wynajęcie lub wypożyczenie obrazu należy wiązać z kosztami wyposażenia biura albo z kosztami reprezentacyjnymi podatnika, a więc z kosztami ogólnego zarządu związanymi z działalnością gospodarczą podatnika.
Firmy w związku z poprawą wizerunku i nadaniem prestiżu swojej siedzibie lub biurom lokalnym mogą w ramach urządzania wnętrza prezentować oryginalne obrazy. W takiej sytuacji podpisują z galerią umowę najmu konkretnych dzieł sztuki. Takie wynajęcie czy wypożyczenie dzieł sztuki przez przedsiębiorcę wymaga jednak odpowiedniego rozliczenia podatkowego.
Jak mówi Dorota Baczewska-Golińska, doradca podatkowy w ITA DP, najem obrazu nie korzysta z opodatkowania VAT na zasadach szczególnych dotyczących sprzedaży dzieł sztuki (tzw. VAT marża).
– Jeśli więc galeria jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, to świadczona przez nią usługa podlega opodatkowaniu 23-proc. stawką – dodaje Dorota Baczewska-Golińska.
Według niej cenę, jaką zapłaci przedsiębiorca za wynajęcie lub wypożyczenie dzieła sztuki należy wiązać z kosztami wyposażenia biura albo z kosztami reprezentacyjnymi podatnika, a więc z kosztami ogólnego zarządu związanymi z działalnością gospodarczą podatnika. W konsekwencji, jeśli działalność podatnika podlega VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wynajmu obrazu nie powinno być kwestionowane.
Zwrócić trzeba jednak uwagę na prawidłowe ujęcie tego wydatku w kosztach.
Dorota Baczewska-Golińska przypomina, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT oraz art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT wydatki związane z reprezentacją nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.
Powszechnie przez reprezentację rozumiemy pewnego rodzaju okazałość czy też wystawność podejmowanych działań. Przykładowo WSA w Warszawie w wyroku z 25 marca 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 1484/10, prawomocny) wyjaśnił, że reprezentacja to dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz, pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy, takiego, jaki przedsiębiorca – powodowany doświadczeniem i specyfiką działalności – chciałby wykreować na użytek kontrahentów (klientów).
Zatem wydatek na najem może być kosztem reprezentacji podatnika, a zatem zostanie uznany przez organy podatkowe jako niestanowiący kosztu uzyskania przychodu.