Jednym z elementów wspierania przedsiębiorczości na gruncie podatkowym są preferencyjne zasady amortyzacji. Kogo one dotyczą i na czym polegają?
Regulacje w tym zakresie zawarte są w art. 16k ust. 7 ustawy o CIT oraz 22k ust. 7 ustawy o PIT. Szczególnie istotne znaczenie przepisy te mają dla małych i średnich przedsiębiorców z sektora usług, np. zakłady fryzjerskie, firmy transportowe, małe sklepy. Jeżeli podmioty te nie osiągają w roku podatkowym przychodów z tytułu sprzedaży w wartości większej niż równowartość kwoty 1,2 mln euro (przeliczonej na złote według średniego kursu NBP z pierwszego dnia roboczego października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 1 tys. zł – czyli w 2011 roku 4 736 000 zł), to wówczas mieścić się będą w kategorii małych podatników. Są oni uprawnieni do zaliczenia jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych do łącznej wartości 50 tys. euro (kwota przeliczona w analogiczny sposób jak wartość sprzedaży w 2011 roku wynosi 197 tys. zł).
Preferencyjne zasady amortyzacji dotyczyć mogą także podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą. Kategoria ta nie obejmuje jednak podatników powstałych w wyniku przekształcenia, połączenia, podziału lub przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej oraz podatników, którzy w ciągu dwóch lat przed obecnym rozpoczęciem działalności prowadzili firmę, samodzielnie lub jako wspólnicy spółki niemającej osobowości prawnej (np. spółki cywilnej).
Dodatkowym ograniczeniem jest zastrzeżenie preferencyjnych zasad wyłącznie dla środków trwałych z grup od 3 do 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (z wyjątkiem samochodów osobowych). Oznacza to, że nie zostały objęte preferencyjnymi zasadami m.in. budynki, budowle oraz wartości niematerialne i prawne. Niemniej mali podatnicy będą mogli w roku podatkowym zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów inne wydatki inwestycyjne (na zakup środków trwałych ze wskazanych grup KŚT, np. wyposażenie sklepu) o łącznej wartości do 197 tys. zł.