Osoba fizyczna, która jest właścicielem budynku i prowadzi działalność gospodarczą, nie musi automatycznie płacić podatku od nieruchomości według najwyższej stawki.
W złożonej skardze do wojewódzkiego sądu administracyjnego podatnik wskazał, że opodatkowany budynek nie nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ wymaga remontu kapitalnego.
Podatnik, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, twierdził, że bezpodstawnie nieruchomość została objęta najwyższą stawką podatku od nieruchomości zamiast stawką jak za budynki pozostałe. Sąd w omawianym wyroku podzielił pogląd wyrażany w doktrynie, że budynki i grunty stanowiące własność osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie zawsze powinny być opodatkowane najwyższymi stawkami.
Skoro budynek i grunt nie są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, a przez to nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa podatnika, to nie sposób przyjąć, że z samego faktu, że są w posiadaniu osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, powinny być opodatkowane według najwyższej stawki, czyli jak za budynki i grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sąd przyznał, że w sytuacji gdy nieruchomości będące własnością przedsiębiorcy nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej, będą opodatkowane według stawki niższej. Wyrok WSA w Gdańsku jest nieprawomocny.
W orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje też wykładnia, zgodnie z którą budynki zajęte na prowadzenie działalności, ale będące w złym stanie technicznym, uniemożliwiającym ich użytkowanie, będą opodatkowane według stawki dla budynków pozostałych.
Sygn. akt I SA/Gd 277/10
