Przekazanie składek na PPK po ustaniu zatrudnienia a PIT

Stosunek pracy z pracownikiem będącym uczestnikiem pracowniczych planów kapitałowych zostanie rozwiązany 30 września br. W tym samym dniu pracownikowi zostanie wypłacone całe przysługujące mu wynagrodzenie wraz z wszystkimi jego składnikami. Od tej wypłaty zostaną naliczone składki na PPK – zarówno finansowane przez pracownika, jak i przez pracodawcę, które zostaną przekazane do instytucji finansowej prowadzącej PPK do 15 października br. W październiku jedynym przychodem pracownika ze stosunku pracy będzie wartość wpłaty do PPK finansowanej przez pracodawcę. Czy w związku z tym pracodawca powinien w październiku zastosować pracownicze koszty uzyskania przychodu?

Tak, pracodawca w miesiącu, w którym jedynym przychodem pracownika ze stosunku pracy będzie wartość wpłaty do PPK finansowanej przez pracodawcę, powinien zastosować pracownicze koszty uzyskania przychodu przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy oraz ująć je w rocznej informacji PIT-11.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności są to: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 czerwca 2016 r., sygn. II FSK 1490/14: „(…) kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy, nie jest źródło finansowania wydatku przez pracodawcę, ale okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem, a stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny”.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o PPK wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu. Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o PPK wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający są obliczane, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są obliczane i pobierane od uczestnika PPK w terminie wypłaty wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający.

W świetle przytoczonych przepisów wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę jest traktowana jako przychód pracownika. W interpretacji indywidualnej z 9 września 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.621.2025.1.AK, dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że: „Przychód pracownika z tytułu wpłat na PPK przez podmiot zatrudniający powstaje w momencie postawienia środków pieniężnych do dyspozycji pracownikowi, czyli w przypadku wpłat na PPK jest to dzień wpłaty środków do wybranej instytucji finansowej prowadzącej PPK”.

Z kolei w myśl art. 22 ust. 2 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodu przysługują za każdy miesiąc, w którym podatnik uzyskał przychód ze stosunku pracy. Oznacza, że skoro mimo braku wypłaty pieniężnej dla byłego pracownika w październiku powstanie u niego przychód podatkowy z tytułu wpłaty do PPK, to tym samym zastosowanie kosztów uzyskania przychodu jest zasadne. ©℗

Podstawa prawna

art. 12 ust. 1, art. 22 ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163; ost.zm. Dz.U. z 2025 r. poz. 1180)

art. 27 ust. 9, art. 28 ust. 3 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 427)