Obowiązek podatkowy w VAT powstaje tylko raz, i to dopiero wtedy, gdy znana jest końcowa wartość całej usługi turystycznej – orzekł WSA w Warszawie.
To kolejny wyrok korzystny dla biur podróży.
Chodziło o spółkę, która organizowała m.in. wycieczki krajowe i zagraniczne. Wynajmowała w tym celu autobusy oraz zapewniała nocleg turystom. Od swoich klientów pobierała zaliczkę na poczet przyszłych wyjazdów.
Spór z fiskusem dotyczył tego, czy od pobranych zaliczek biuro ma płacić VAT. Nie byłoby co do tego wątpliwości, gdyby spółka rozliczała się na zasadach ogólnych. Korzystała jednak ze specjalnej procedury VAT-marża (art. 119 ust. 1 ustawy o VAT). Pobierając zaliczkę, nie wiedziała więc, jaka będzie jej ostateczna marża i czy w ogóle na wyjeździe zyska, czy straci.
Dyrektor izby skarbowej uznał jednak, że biuro powinno prognozować marże i płacić VAT według prognozy. Potem miałoby ją korygować, już po zakończeniu wycieczki.
Było to jednak ogromnym utrudnieniem dla spółki. Skutkowało tym, że musiała często korygować deklaracje. Nie była bowiem w stanie jeszcze przed organizacją wycieczek ustalić dokładnej kwoty, od której miałaby odprowadzić podatek.
Tłumaczyła, że im więcej osób deklaruje chęć wyjazdu, tym bardziej spadają koszty transportu, co oznacza, że i jej marża jest wyższa. Nie jest jednak w stanie ustalić ostatecznej liczby uczestników w momencie pobierania zaliczki od każdego z nich.
Dyrektor izby skarbowej twierdził jednak, że biuro musi dokonywać prognoz, bo gdyby uznało, że świadczenie usług turystycznych mu się nie opłaca, to by ich nie oferowało. Realizowana marża nie odbiega więc zasadniczo od prognozowanej – stwierdził dyrektor. A nawet gdyby odbiegała ze względu np. na nieprzewidziane okoliczności, to biuro ma zawsze możliwość korekty.
WSA w Warszawie uchylił tę interpretację. Zwrócił uwagę na to, że nie ma żadnych przepisów, które nakładałyby na podatnika obowiązek szacowania podstawy opodatkowania. Zgodził się ze spółką, że postulowana przez organ metoda liczenia marży jest niewykonalna.
Podobnie WSA w Warszawie orzekł w trzech innych wyrokach: z 16 września 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 4025/14), 17 września 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3639/14) i 12 maja 2016 r. (sygn. akt 1777/15).
Ale korzystne orzeczenia zapadły też w innych sądach wojewódzkich: w WSA w Opolu (sygn. akt I SA/Op 607/14) i WSA w Krakowie (sygn. akt I Sa/Kr 1472/14).
Problem powstał 1 stycznia 2014 r., kiedy to przestało obowiązywać rozporządzenie zakładające, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od wykonania usługi. Od tego czasu obowiązek podatkowy w takiej sytuacji powstaje na zasadach ogólnych.
Wszystkie wyroki są nieprawomocne.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 26 października 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 2345/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia