Korzystałam niedawno z infolinii Krajowej Informacji Podatkowej – pisze pani Katarzyna. Nie jestem pewna, czy odpowiedź, jaką uzyskałam, jest prawidłowa. – Zastanawiam się, czy w razie błędu będę mogła wybronić się uzyskaniem błędnej informacji – pyta czytelniczka
Nie. Jeżeli podatnicy mają wątpliwości co do swoich obowiązków wobec fiskusa, poradę mogą uzyskać, dzwoniąc do Krajowej Informacji Podatkowej. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do takiej telefonicznej porady i okaże się ona błędna, będzie musiał zapłacić podatek, i to z odsetkami. Tak będzie nie tylko w przypadku porady telefonicznej pracownika Krajowej Informacji Podatkowej, lecz także zastosowania się do odpowiedzi na petycję ministra finansów czy do informacji urzędnika w okienku. Tak otrzymane informacje nie gwarantują żadnej ochrony.
Potwierdza to orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przykładowo: tak było w wyroku, który dotyczył błędnej informacji przekazanej przez osobę pracującą w urzędzie skarbowym. Sąd wyjaśnił, że pracownik urzędu nie jest organem administracji i udzielone przez niego pouczenie nie ma takiej mocy, jak interpretacja, a samo powoływanie się na nie jest infantylne. Zdarzało się natomiast, że podatnicy wygrywali, gdy zastosowali się do broszury informacyjnej, zamieszczonej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (Finanse.mf.gov.pl). Można tam znaleźć odpowiedzi na różne pytania, np. jak rozliczyć się z fiskusem, skorzystać z ulg, opodatkować sprzedaż samochodu lub mieszkania.
NSA uznał, że podatnicy, którzy postąpili zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w broszurze informacyjnej MF, działali w zaufaniu do organów podatkowych. – Skoro więc broszura nie uwzględniała najnowszych zmian w prawie, nie mogą oni ponosić negatywnych konsekwencji – stwierdzili sędziowie.
Najwięcej gwarancji dają jednak interpretacje podatkowe. Czytelniczka może wystąpić o nią, składając wniosek na stosownym formularzu (ORD-IN, ORD-IN/A). W tym dokumencie trzeba wyczerpująco opisać stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe i przedstawić własne stanowisko. Nie dołącza się do niego żadnych dokumentów.
Pani Katarzyna musi też wnieść opłatę za wydanie interpretacji – 40 zł (za każde pytanie w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku (na rachunek podany w formularzu wniosku lub w kasie biura Krajowej Informacji Podatkowej). Dyrektor IS (który wydaje interpretację za pośrednictwem biura KIP) ma trzy miesiące od otrzymania wniosku na wydanie interpretacji, tj. jej sporządzenie i podpisanie. Jeżeli tak się nie stanie, oznacza to, że została wydana (milcząca) interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy.
Jeżeli interpretacja nie jest po myśli wnioskodawcy, może on w ciągu 14 dni od doręczenia dokumentu wezwać organ do usunięcia naruszenia prawa. Gdy odpowiedź na to wezwanie jest nadal niekorzystna, możne on, w ciągu 30 dni od jej otrzymania, wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego (a gdy organ się nie ustosunkował, to w ciągu 60 dni od wniesienia wezwania). Skargę wnosi się do organu wydającego interpretację, który musi (w ciągu 30 dni) udzielić odpowiedzi i przekazać wraz z aktami sprawy do sądu.
Należy pamiętać, że interpretacje nie chronią, jeśli okaże się, że jest inny stan faktyczny. Organ nie bada bowiem, czy jest on zgodny z rzeczywistością. Odnosi się jedynie do tego, co napisał podatnik. Przykładowo, jeżeli ktoś stwierdzi, że jest twórcą i spyta, czy w tym przypadku ma prawo do podwyższonych kosztów – fiskus nie bada, czy faktycznie tym twórcą jest.
Otrzymanie korzystnej interpretacji nie oznacza jednak, że podatnik nie będzie musiał zapłacić daniny. Minister finansów może bowiem zmienić taki dokument. Skutki dla podatnika zależą jednak od tego, czy występując o interpretację, pytał o sytuację przyszłą, czy stan już zaistniały. W tym pierwszym przypadku podatnik jest w lepszej sytuacji. Jeśli bowiem zastosuje się do interpretacji przed jej zmianą, to potem, po jej zmianie, nie będzie musiał dopłacić podatku. Jeżeli natomiast chce uzyskać pewność, że jego wcześniejsze postępowanie było prawidłowe i dostanie potwierdzenie w postaci interpretacji, która jednak następnie zostanie zmieniona, to będzie musiał uiścić daninę. W obu przypadkach podatnik nie płaci natomiast odsetek za zwłokę i nie jest narażony na odpowiedzialność karną skarbową.
Ciche rezerwy będą opodatkowane. Fiskus zacznie zarabiać na aportach
Ciche rezerwy będą opodatkowane. Fiskus zacznie zarabiać na aportach

Zobacz również
Uwaga
Takie zasady składania wniosków o interpretacje obowiązują do końca 2016 r. Później wnioski trzeba będzie składać do jednego organu
Krajowa Informacja Podatkowa:
z numeru stacjonarnego – 801 055 055
z komórki – 22 330 0330
z zagranicy – +48 22 330 0330
Tu można złożyć wniosek o interpretację:
Organ wydający interpretację: dyrektor Izby Skarbowej w: Adres, na który można przesyłać wnioski: Interpretacje z zakresu:
PIT dla podatników według miejsca zamieszkania lub siedziby w woj.: Inne (poza PIT, CIT i VAT) dla podatników według miejsca zamieszkania lub siedziby w woj.:
Bydgoszczy Biuro KIP w Toruniu ul. Św. Jakuba 20 87-100 Toruń kujawsko-pomorskim, podkarpackim, podlaskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim i zachodniopomorskim
Katowicach Biuro KIP w Bielsko-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała małopolskim dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, łódzkim, małopolskim, opolskim, podkarpackim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim lub zachodniopomorskim
Łodzi Biuro KIP w Piotrkowie Trybunalskim ul. Wronia 65 97-300 Piotrków Trybunalski lubelskim, łódzkim, opolskim, śląskim lub świętokrzyskim
Poznaniu Biuro KIP w Lesznie ul. Dekana 6 64-100 Leszno dolnośląskim, lubuskim i wielkopolskim
Warszawie Biuro KIP w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock mazowieckim lub poza terytorium Polski mazowieckim lub poza terytorium Polski
Podstawa prawna
Par. 5 i 7 rozporządzenia ministra finansów z 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643). Art. 14k i art. 14m ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.). Wyrok NSA z 26 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 668/13. Wyrok NSA z 22 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2775/13.