Chodziło o polską spółkę, która zawarła z holenderskim rezydentem podatkowym (jedna z europejskich instytucji badawczo-naukowych) dwie umowy: jedną o finansowaniu, drugą dotyczącą honorarium (Fee Agreement). Na tej podstawie polska spółka otrzymała wsparcie finansowe na działalność związaną z produkcją systemów.
We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że od udzielonego jej finansowania nie jest naliczane oprocentowanie, jak ma to miejsce w przypadku kredytu, pożyczki czy leasingu. Wynagrodzeniem dla holenderskiego podmiotu będzie 4 proc. rocznych przychodów netto polskiej spółki ze sprzedaży skomercjalizowanego produktu, nie więcej jednak niż 4,3-krotność nominalnej wielkości udzielonego finansowania.
Spółka podkreśliła, że otrzymane przez nią wsparcie nie sprowadza się tylko do finansowania, są to też usługi wsparcia, bo holenderski podmiot zaoferował jej również możliwość udziału w konferencjach branżowych z potencjalnymi partnerami handlowymi, aby docelowo zwiększyć sprzedaż produktów. W ocenie spółki było to bardzo ważne, dlatego uważała, że udzielone jej wsparcie należy traktować w całości jako odrębne, kompleksowe świadczenie, niewymienione w art. 21 ustawy o CIT, a zatem nieobjęte podatkiem u źródła.
To pożyczka
Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 25 marca 2021 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010. 438.2020.2.JC) stwierdził, że chociaż treść umowy zawartej przez obie spółki nie definiuje formy udzielonego finansowania, to jednak powinno być ono uznane za pożyczkę w rozumieniu polskiego kodeksu cywilnego.
Uznał zatem, że do wypłacanego przez polską spółkę wynagrodzenia ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 11 ust. 1 i 2 polsko-holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W świetle tych przepisów polska spółka powinna zatem pobrać podatek u źródła od całego wypłacanego honorarium – stwierdził fiskus.
Tylko odsetki
Interpretację tę uchylił 8 grudnia 2021 r. WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 1280/21). Potwierdził co prawda, że wypłaty za korzystanie z udzielonego podatnikowi kapitału są opodatkowane u źródła (jako odsetki), ale nie zgodził się z dyrektorem KIS, że opodatkowana jest całość kwot wypłacanych przez polską spółkę.
Zwrócił uwagę na to, że – jak wyjaśniła sama spółka – wypłaty na rzecz holenderskiego podmiotu są w pewnej części zwrotem pożyczonego kapitału. Opodatkowana u źródła będzie zatem tylko ta ich część, która odpowiada odsetkom. W tej sprawie – jak wskazał WSA – jest to maksymalnie 3,3-krotność nominalnej wysokości udzielonego finansowania.
Za nieistotne uznał natomiast to, co akcentowała polska spółka: że holenderski podmiot udziela jej wsparcia w komercjalizacji produktu. Działania wspierające sprzedaż mają w tej sprawie drugorzędny charakter i sama spółka stwierdziła to we wniosku – zauważył sąd.
Wyrok ten utrzymał w mocy NSA.
– Skoro dokonywane przez podatnika wypłaty na rzecz spółki europejskiej niebędącej polskim rezydentem podatkowym stanowią (w pewnej części) zwrot pożyczonego przez tę spółkę kapitału pieniężnego, to tylko część wypłat odpowiadających odsetkom za korzystanie z tego kapitału podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła – wyjaśnił sędzia Antoni Hanusz. ©℗
orzecznictwo
Podstawa prawna
Wyrok NSA z 17 grudnia 2024 r., sygn. akt II FSK 355/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia