Sprawa dotyczyła spółki, która w deklaracji podatkowej wykazała nadwyżkę VAT za listopad 2014 r. i ubiegała się o zwrot różnicy podatku naliczonego nad należnym. Co do zasady organy podatkowe mają obowiązek oddać ją w ciągu 60 dni. Naczelnik urzędu skarbowego skorzystał jednak z uprawnienia przewidzianego w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT i wydał postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu. Wskazał, że wciąż toczy się postępowanie kontrolne w zakresie zadeklarowanej przez spółkę podstawy opodatkowania.
Spór sprowadzał się do tego, czy postanowienie to było w ogóle skuteczne. Na piśmie urzędowym widniała bowiem data 29 stycznia 2015 r. i tego właśnie dnia naczelnik urzędu skarbowego podpisał i wydał postanowienie. Dokument ten został jednak doręczony spółce 3 lutego, czyli parę dni po upływie 60-dniowego terminu na zwrot VAT, który mijał 30 stycznia. Spółka uważała, że w tej sytuacji postanowienie nie miało mocy prawnej. Skoro doręczenie nastąpiło po upływie 60 dni od dnia złożenia deklaracji, to przedłużenie terminu zwrotu było nieskuteczne – twierdziła.
Dyrektor izby skarbowej utrzymał w mocy postanowienie naczelnika urzędu skarbowego. Uznał, że chwilą przedłużenia terminu jest data wydania postanowienia, a nie jego doręczenia.
W skardze na to postanowienie spółka argumentowała, że samo sporządzenie i podpisanie postanowienia przedłużającego termin nie wystarcza, by można je było uznać za wprowadzone do obrotu prawnego. Podkreślała, że musi ono być wiążące zarówno dla organu, jak i dla adresata. Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołała m.in. prawomocny wyrok WSA w Warszawie z 28 stycznia 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1026/15).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał rację organom. Sędzia Elżbieta Olechniewiecz wyjaśniła, że kluczowa jest tutaj data podpisania postanowienia przez naczelnika urzędu skarbowego, a nie dzień, kiedy korespondencję z urzędu odebrała spółka.
Sędzia wskazała, że przyjęcie stanowiska spółki doprowadziłoby do sytuacji, w której organy podatkowe miałyby dużo mniej czasu na dokonanie zwrotu. – Musiałyby bowiem brać pod uwagę czas niezbędny na doręczenie dokumentów, a to byłoby wbrew intencji ustawodawcy, który wprowadzając 60-dniowy termin przewidział dokładnie tyle czasu na załatwienie sprawy.
Reprezentant podatnika za każdym razem składa upoważnienie? Jednego dnia zapadły dwa sprzeczne wyroki

Zobacz również
Sędzia dodała, że mogłoby to również sprzyjać nieuczciwym praktykom i celowemu nieodbieraniu korespondencji z urzędu.
Wyrok jest nieprawomocny. Ten sam wniosek płynie jednak także z niedawnych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2016 r. (sygn. akt I FSK 1943/15, I FSK 1468/15, I FSK 2081/15, I FSK 1539/15, I FSK 1893/15, I FSK 2208/15, I FSK 2039/15).
Analogiczne stanowisko zajęły także m.in. WSA we Wrocławiu 23 lutego 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1611/15, nieprawomocny) i WSA w Poznaniu 18 grudnia 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 1552/15, nieprawomocny), a także WSA w Gliwicach 29 września 2015 r. (sygn. akt III SA/Gl 895/15, prawomocny).
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 12 lipca 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1735/15.