Informatycy wspomagający programistów nie płacą ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 12 proc. – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.
Wyrok różni się nie tylko od wykładni fiskusa, ale i innych sądów, których zdaniem usługi związane z oprogramowaniem (objęte 12-proc. ryczałtem) nie polegają jedynie na programowaniu, czyli tworzeniu kodów źródłowych przez programistów. Są to także inne usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych zaklasyfikowane pod kodem PKWiU 62.01.12.0 – twierdzi fiskus i większość sądów orzekających dotychczas w tej kwestii.
Ich zdaniem brak programowania (tworzenia kodów źródłowych) nie jest wystarczającą przesłanką, aby uznać, że podatnik nie świadczy usług związanych z oprogramowaniem.
Tak orzekły dotychczas wojewódzkie sądy administracyjne: w Warszawie (wyrok z 6 kwietnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 2632/22), w Łodzi (wyrok z 5 kwietnia 2023 r., I SA/Łd 72/23) i w Kielcach (wyrok z 18 maja 2023 r., I SA/Ke 157/23).
Orzeczenie warszawskiego sądu zapadło w sprawie podatnika, który zajmuje się m.in. projektowaniem architektury systemu informatycznego, jego rozwijaniem, a także konfiguracją internetowych platform. Z kolei WSA w Łodzi odniósł się do sytuacji podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą związaną z rozwojem i utrzymaniem systemów informatycznych SAP. Natomiast wyrok z maja ub.r. dotyczył podatnika, który zajmuje się m.in. analizą istniejących funkcjonalności systemów informatycznych wraz z wykonaniem dokumentacji. Celem jest przedstawienie możliwości wprowadzenia zmian w istniejących systemach i ich integracji (współpracy) z innymi rozwiązaniami.
Wszystkie trzy wyroki są prawomocne, podatnicy nie złożyli bowiem skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Dwie stawki
Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.) przewiduje 12-proc. stawkę ryczałtu dla usług wskazanych wprost w art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b. W przepisie tym są wymienione usługi:
- związane z doradztwem w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 62.02.10.0),
- związane z oprogramowaniem (PKWiU ex 62.01.1),
- objęte grupowaniem „Oryginały oprogramowania komputerowego” (PKWiU 62.01.2),
- związane z doradztwem w zakresie oprogramowania (PKWiU ex 62.02),
- w zakresie instalowania oprogramowania (PKWiU ex 62.09.20.0),
- związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi (PKWiU 62.03.1).
Pozostali informatycy, którzy nie wykonują żadnej z wymienionych usług, mają prawo do niższego ryczałtu – według stawki 8,5 proc. Tak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, który co do zasady przewiduje taką właśnie stawkę dla działalności usługowej.
Niekorzystna wykładnia
Początkowo dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie miał wypracowanego jednolitego stanowiska, ale od dłuższego już czasu twierdzi, że 8,5-proc. stawka nie jest dla informatyków wspomagających programistów. Tak uznał np. w interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2023 r. (0113-KDIPT2-1.4011.754.2023.2.ID).
Wystąpił o nią podatnik, który w ramach działalności gospodarczej wykonuje usługi zaliczane do grupy objętej kodem PKWiU 62.01.12.0 „Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych”.
W praktyce zajmuje się:
- kompleksowym wykonywaniem analiz systemów informatycznych,
- tworzeniem projektów systemów informatycznych,
- tworzeniem dokumentacji analitycznej, użytkowej i technicznej dla tworzonych komponentów systemów informatycznych,
- tworzeniem specyfikacji i definiowaniem wymagań biznesowych dla systemów informatycznych,
- projektowaniem (tworzeniem koncepcji funkcjonalnych) rozwiązań systemów informacyjnych,
- projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych (sieci i systemów komputerowych),
- opracowywaniem nowych architektur systemów informacyjnych oraz doskonaleniem obecnych.
Podatnik wyjaśnił, że wszystkie te zadania dotyczą usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych. Natomiast na żadnym etapie ich świadczenia nie jest tworzone oprogramowanie. Sam bowiem nie pisze kodu, nie modyfikuje go, nie dokonuje analizy kodu oprogramowania.
Wobec tego – jak twierdził – nie świadczy usług związanych z oprogramowaniem, sklasyfikowanych pod PKWiU ex 62.01.1, czyli opodatkowanych 12-proc. ryczałtem.
Innego zdania był dyrektor KIS. Wyjaśnił, że art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, wskazuje w przypadku PKWiU ex 62.01.1 na związek świadczonych usług z oprogramowaniem, ale nie zawęża ich wyłącznie do programowania.
– Zgodnie z wykładnią literalną słowo „związany z” oznacza „dotyczący czegoś, mający związek z czymś lub kimś”. Tym samym usługi związane z oprogramowaniem to usługi, które dotyczą oprogramowania – stwierdził organ.
Uznał zatem, że zakres wykonywanych przez podatnika usług prowadzi do wniosku, iż są one związane z oprogramowaniem.
WSA w Krakowie
Z taką wykładnią zgodził się WSA w Krakowie. Zwrócił uwagę na to, że wykonywane przez podatnika czynności należą do „Usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych” (PKWiU 62.01.12.0).
Pojęciowo zostały one oddzielone od „Usług związanych z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania” (PKWiU 62.01.11.0), których związek z oprogramowaniem sam się narzuca – stwierdził sąd.
Zdaniem WSA w Krakowie usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych nie muszą mieć koniecznie związku z oprogra-mowaniem. Nie są więc objęte 12-proc. ryczałtem, tylko 8,5-proc.
Nie zgodził się więc z fiskusem, że „usługi sklasyfikowane wg PKWiU 62.01.12.0 są związane z oprogramowaniem”. Takie sformułowanie wskazywałoby na to, że w opinii organu wszystkie usługi oznaczone tym symbolem są związane z oprogramowaniem – zwrócił uwagę sąd.
Dodał, że jest to prawdą wyłącznie dla celów PKWiU, a konkretnie wyjaśnień do tej klasyfikacji.
– Ustawa podatkowa wskazuje jednak, że związku tego należy poszukiwać wyłącznie w stosunku do niektórych usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych (ex PKWiU 62.01.1) – zauważył WSA.
Jego zdaniem wniosek, że wszystkie te usługi mają związek z oprogramowaniem, nie jest uzasadniony brzmieniem ustawy ani nie został należycie wyjaśniony przez organ, choć wiąże się przecież z zastosowaniem wyższej stawki podatkowej w wysokości 12 proc., zamiast spodziewanej przez podatnika stawki 8 proc.
WSA uznał zatem, że stanowisko dyrektora KIS było błędne i uchylił interpretację.
Wyrok jest nieprawomocny.©℗
Wyrok zmienia niekorzystny trend
WSA w Krakowie wyraźnie wskazał, że usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, zaklasyfikowane pod odpowiednim kodem PKWiU, nie muszą być równoznaczne z usługami związanymi wyłącznie z programowaniem. Ich zakres jest szerszy i obejmuje też inne czynności, takie jak analiza systemów, tworzenie dokumentacji czy projektowanie architektury systemów.
Jest to istotne dla celów ustalenia prawidłowej stawki podatku. Wyrok dowodzi, że wyższa 12-proc. stawka nie ma automatycznie zastosowania do wszystkich usług związanych z technologiami informatycznymi, zależy bowiem od ich specyfiki. W związku z tym podatnicy powinni dokładnie przeanalizować swoją działalność oraz kody PKWiU, by ustalić prawidłową stawkę podatku.
Orzeczenie może stanowić ważne wsparcie dla podatników działających w branży informatycznej. Zmienia niekorzystny trend dostrzegany w ostatnim czasie w orzecznictwie. Należy jednak pamiętać, że wyrok ten jest nieprawomocny, co oznacza, że organy podatkowe mogą złożyć skargę kasacyjną.
orzecznictwo
Podstawa prawna
Wyrok WSA w Krakowie z 12 kwietnia 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 202/24