Przedsiębiorca, który przekaże komornikowi gotówką ponad 15 tys. zł za przedmiot nabyty w drodze licytacji komorniczej, może zaliczyć ten wydatek do kosztów uzyskania przychodu – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Przypomnijmy, że od 2017 r. w obrocie między firmami obowiązuje limit płatności gotówkowych. Przedsiębiorca, który płaci innej firmie, nie pomniejszy przychodu o kwoty przekazane „bez pośrednictwa rachunku płatniczego”, jeśli jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty. Tak wynika z art. 22p ustawy o PIT i art. 15d ustawy o CIT, które odwołują się w tym zakresie do art. 19 prawa przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.).

O limit ten spytał przedsiębiorca, który kupił ciągnik rolniczy na licytacji komorniczej. Otrzymał fakturę, z której wynikało, że sprzedawcą ciągnika jest inny podmiot gospodarczy, natomiast wystawcą faktury był komornik. Przedsiębiorca zapłacił komornikowi częściowo przelewem, a częściowo gotówką, przy czym kwota przekazana w gotówce przekraczała 15 tys. zł.

Przedsiębiorca uważał, że mimo to może zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodu. Argumentował, że limit płatności gotówkowych odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy stroną transakcji, z której wynika zapłata, jest inny przedsiębiorca. W tej sytuacji nie ma to miejsca, bo kwoty przekazane komornikowi nie są zapłatą w rozumieniu art. 19 ust. 2 prawa przedsiębiorców – tłumaczył przedsiębiorca.

Podkreślił, że komornik nie występuje w licytacji w charakterze przedsiębiorcy, a bardziej w roli urzędnika państwowego, który mocą nadanych mu uprawnień zbywa przedmiot przymusowo przejęty od dłużnika.

Dyrektor KIS w pełni się z tym zgodził. Przypomniał, że limit płatności gotówkowych ma na celu „wzmocnienie przejrzystości przepływów finansowych między przedsiębiorcami”. Realizacja tego celu nie jest zagrożona, gdy płatność jest dokonywana zgodnie z odrębnymi przepisami za pośrednictwem komornika jako podmiotu zaufania publicznego – stwierdził fiskus.©℗

Komornik, działając jako podmiot zaufania publicznego, nie jest przedsiębiorcą – stroną transakcji w rozumieniu art. 19 prawa przedsiębiorców