Czy firma szkoleniowa powinna dokonać korekty faktury VAT, domniemywając, że do rozliczenia nie doszło i usługa szkoleniowa ostatecznie nie została zrefundowana z udziałem środków publicznych?

Spółka z o.o. (odbiorca) zawarła z firmą szkoleniową (wykonawcą) umowę na przeprowadzenie usługi szkoleniowej z udziałem 80 proc. środków publicznych. Cel szkolenia pozostawał w bezpośrednim związku z branżą gastronomiczną, w której działa spółka, a wykonana usługa służyła doszkoleniu zawodowemu osób zatrudnionych w branży gastronomicznej. Spółka wcześniej zawarła z odpowiednią agencją umowę o refundację kosztów usług rozwojowych i otrzymała wpis o otrzymanym wsparciu do Systemu Udostępniania Danych o Pomocy Publicznej UOKiK (dalej: SUDOP). Usługa szkoleniowa została wykonana 30 czerwca 2023 r. Firma szkoleniowa wystawiła fakturę ze zwolnieniem z VAT na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT. Wykonawca miał wgląd do promesy wydanej przez agencję dla odbiorcy, w której to promesie agencja zobowiązała się zrefundować 80 proc. wartości usługi szkoleniowej po spełnieniu określonych warunków. Ponadto zapis uczestników szkolenia na usługę świadczoną przez wykonawcę został dokonany z wykorzystaniem nr ID wsparcia – nadawanego podmiotom, które otrzymały dofinansowanie na usługi rozwojowe. Wykonawca sprawdził też przyznaną pomoc publiczną w publicznej bazie SUDOP. Odbiorca jednak nie opłacił faktury, dlatego wykonawca chce wystąpić z powództwem cywilnym o uzyskanie sądowego nakazu zapłaty. Spółka w związku z brakiem zapłaty najprawdopodobniej nie była w stanie rozliczyć usługi rozwojowej w agencji w celu uzyskania refundacji poniesionych kosztów, ponieważ jednym z załączników niezbędnych do rozliczenia jest potwierdzenie przelewu. Firma szkoleniowa nie jest uprawniona do uzyskania informacji o tym, czy odbiorca (spółka) rozliczył usługę, gdyż nie jest stroną umowy między agencją a odbiorcą. Świadcząc tę usługę, wykonawca nie był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawa oświatowego ani nie miał statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego. Wykonawca nie uzyskał także akredytacji w rozumieniu prawa oświatowego. Czy firma szkoleniowa powinna dokonać korekty faktury VAT, domniemywając, że do rozliczenia nie doszło i usługa szkoleniowa ostatecznie nie została zrefundowana z udziałem środków publicznych?

W analizowanej sprawie kluczową kwestią jest to, czy w przypadku usługi wykonanej przez firmę szkoleniową znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT przewidziane w par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT. Należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Przy czym zgodnie z par. 3 ust. 8 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT zwolnienie, o którym mowa w par. 3 ust. 1 pkt 14, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Z kolei na podstawie par. 3 ust. 9 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT zwolnienie to nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT, lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy dodać, że możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia usługi (ale też i dostawy towarów) ściśle związanej z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wymaga spełnienia określonych warunków, na które wskazuje Trybunał Sprawiedliwości UE m.in. w sprawie Horizon College (sprawa C-434/05), tj.:

  • zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy VAT;
  • świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi muszą być konieczne do wykonywania transakcji podlegających zwolnieniu;
  • świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej VAT.

Dwa warunki

Dla zastosowania zwolnienia z VAT, o którym mowa w par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowego warunku, tj. finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 44 rozporządzenia nr 282/2011 usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy VAT obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W tym momencie należy się odwołać do definicji słownikowych (https://sjp.pwn.pl/), zgodnie z którymi:

  • „bezpośredni” oznacza m.in. dotyczący kogoś lub czegoś wprost;
  • „branża” to gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju;
  • „zawód” oznacza m.in. wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych.

Należy zatem stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe (obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem) należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jego ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową lub wykonywać określony zawód.

Z kolei wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych (tj. w przypadku omawianego zwolnienia – w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych) jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Stosownie zaś do art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych środkami publicznymi są:

1) dochody publiczne;

2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3) środki, o których mowa w art. 3b ustawy z 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1259; ost.zm. Dz.U z 2023 r. poz. 1273);

4) środki, o których mowa w art. 202 ust. 4 ustawy o finansach publicznych;

5) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

6) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a) ze sprzedaży papierów wartościowych,

b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d) z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e) z innych operacji finansowych;

7) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o finansach publicznych przepisy tej ustawy stosuje się do:

1) jednostek sektora finansów publicznych;

2) innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Przepisy ustawy o finansach publicznych zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Sytuacja wykonawcy

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem usługi szkoleniowej było kształcenie zawodowe, a cel szkolenia pozostawał w bezpośrednim związku z branżą gastronomiczną, w której działa spółka – zatem spełniona jest przesłanka dotycząca charakteru usługi, niezbędna dla zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT. Pozostaje ustalić, czy usługa ta była finansowana w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych.

Jak wynika ze stanu faktycznego, wykonawca (firma szkoleniowa) miał wgląd do promesy wydanej przez agencję dla odbiorcy, w której agencja zobowiązała się zrefundować 80 proc. wartości usługi szkoleniowej po spełnieniu określonych warunków. Ponadto zapis uczestników szkolenia na usługę świadczoną przez wykonawcę został dokonany z wykorzystaniem nr ID wsparcia – nadawanego podmiotom, które otrzymały dofinansowanie na usługi rozwojowe. Wykonawca sprawdził też przyznaną pomoc publiczną w publicznej bazie SUDOP. Odbiorca jednak nie opłacił faktury, dlatego wykonawca związku chce wystąpić z powództwem cywilnym o uzyskanie sądowego nakazu zapłaty.

Jak już wcześniej zostało wyjaśnione, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej i budżetu państwa mieszczą się w kategorii środków publicznych. Skoro zatem świadczona przez wykonawcę usługa szkoleniowa była usługą kształcenia zawodowego (lub przekwalifikowania zawodowego) oraz w momencie zawierania umowy o wykonanie usługi rozwojowej wykonawca posiadał stosowne dokumenty potwierdzające, że źródłem finansowania wykonanej przez niego usługi miały być środki publiczne, to należy uznać, że w momencie wykonania usługi spełnione były przesłanki do zastosowania zwolnienia z VAT wynikającego z par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT.

Przy założeniu, że przesłanki wynikające z par. 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT zostały spełnione, wykonawca ma prawo do zastosowania zwolnienia z VAT dla wykonanej usługi szkoleniowej. Do czasu pozyskania przez wykonawcę jednoznacznej informacji, że wykonana usługa szkoleniowa nie została zrefundowana z udziałem środków publicznych, nie doszło do pomyłki w wystawionej fakturze VAT w myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Zatem w takiej sytuacji wykonawca nie ma obowiązku dokonania korekty faktury VAT.

Dokumentowanie transakcji

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura potwierdza nabycie określonych towarów i usług lub też otrzymanie zaliczki. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednak sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w ustawie o VAT. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. Ograniczymy się do wskazania, że faktura powinna zawierać wskazanie podstawy prawnej zwolnienia (art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT). W przypadku gdy po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą (art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). ©℗

Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (zob. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2023 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.72.2023.2.AS). ©℗