Niezależnie od tego, czy rejs zostanie ostatecznie uznany za usługę transportową, czy rekreacyjną, w obu przypadkach może mieć zastosowanie preferencyjna stawka podatkowa – wynika z wyroku NSA.
Sąd kasacyjny nie przesądził wczoraj, jaki jest to rodzaj usługi: transportowa czy rekreacyjna. Zwrócił jednak uwagę, że pod poz. 186 załącznika nr 3 ustawy o VAT znajdują się pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU), opodatkowane VAT 8 proc.
Dlatego – jak stwierdził NSA – organy podatkowe, rozstrzygając sprawy dotyczące opodatkowania rejsów wycieczkowych, muszą również badać, czy zastosowanie nie powinna znaleźć stawka właściwa dla rekreacji w zakresie wstępu, czyli 8 proc.
O problemach firm organizujących wycieczki statkami informowaliśmy w DGP już w grudniu 2015 r. (nr 235/2015). Wczorajsza sprawa była podobna. Dotyczyła spółki, która organizuje różnego rodzaju rejsy statkami żeglugi śródlądowej po jeziorach i Kanale Ostródzko-Elbląskim. Klienci mieli kilka możliwości do wyboru. Jeśli korzystali z rejsu przewidzianego w rozkładzie dnia, to wsiadali na statek w punkcie A i wysiadali w punkcie B. Mogli też skorzystać z rejsu w jedną stronę i transportu autobusowego w drugą. Kolejna możliwość polegała na wyczarterowaniu statku. Spółka uważała, że są to usługi złożone, opodatkowane stawką 8 proc., zgodnie z poz. 157 i poz. 159 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. We wszystkich bowiem świadczeniem głównym jest transport. Twierdziła, że jej usługi należy zaliczyć do trzech grupowań: PKWiU 50.30.1 (transport wodny śródlądowy pasażerski), PKWiU 49.39.3 (transport lądowy pasażerski, pozarozkładowy) oraz PKWiU 50.30.20.0 (wynajem pasażerskich statków żeglugi śródlądowej z załogą). Potwierdzała to również opinia statystyczna.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uważał natomiast, że rzeczywistym i głównym celem usług nie jest transportowanie osób z jednego miejsca do drugiego, ale zapewnienie pasażerom wypoczynku i relaksu połączonego ze zwiedzaniem. Z perspektywy nabywcy bowiem najistotniejszym elementem świadczenia jest rekreacja. Organ uznał więc, że spółka musi stosować stawkę dla niej właściwą, czyli 23 proc.
WSA w Olsztynie zgodził się ze stanowiskiem organu podatkowego. Natomiast NSA nie opowiedział się po żadnej ze stron. Uchylił wyrok WSA i interpretację i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia. Nie wykluczył jednak, że nawet gdyby była to usługa związana z rekreacją, to mogłaby być ona objęta stawką 8 proc.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 7 marca 2016 r., sygn. akt I FSK 1031/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
