Subskrybuj nas na Youtube
Pan Maksymilian zawiesił firmę na czas wakacji. Prowadzi ją w wynajmowanym budynku. Od października znów chce zarabiać na działalności, ma nowe pomysły na zwiększenie przychodów. Będzie też musiał rozliczać VAT. – Jakie obowiązki ciążą na mnie w związku ze wznowieniem działalności – pyta pan Maksymilian.
Zaletą zawieszenia działalności gospodarczej na wakacje było to, że czytelnik nie musiał w tym czasie wpłacać zaliczek na podatek dochodowy. Tak jak o zawieszeniu podatnik miał obowiązek poinformować odpowiednie organy (złożyć wniosek do urzędu gminy lub przez internet), tak i o wznowieniu musi je poinformować, składając formularz CEIDG. Po wznowieniu działalności pan Maksymilian musi również wrócić do wypełniania obowiązków podatkowych. Jeśli chodzi o podatek dochodowy (PIT), to przede wszystkim trzeba wrócić do opłacania zaliczek. C
o więcej, przy okazji zapłaty pierwszej zaliczki podatnik musi również rozliczyć przychody i koszty, które mógł uzyskać w okresie zawieszenia. Chodzi o przychody wymienione wprost w art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Przepis ten pozwala przedsiębiorcy wykonywać m.in. wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, zbywać własne środki trwałe i wyposażenie, uczestniczyć w postępowania sądowych, podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością wykonywaną przed jej zawieszeniem. W praktyce pan Maksymilian może przykładowo sprzedawać wyposażenie biura – stoły, krzesła, biurka itp. Nawet jeśli w okresie zawieszenia działalności dojdzie do takich transakcji, to przychód z tego tytułu oraz koszty uzyskania będzie musiał rozliczyć po wznowieniu, wraz z pierwszą zaliczką na PIT.
W okresie zawieszenia pan Maksymilian nie miał też obowiązku składania deklaracji VAT oraz zapłaty podatku od towarów i usług. Wznowienie działalności oznacza powrót do tych obowiązków i rozliczeń na zasadach, które podatnik stosował przed zawieszeniem. A zatem po okresie zawieszenia trzeba wrócić do składania deklaracji. Jeśli podatnik składał je co miesiąc, to teraz również powinien to robić w takich odstępach czasu. Co do zasady, będzie musiał przesyłać deklaracje do 25. dnia miesiąca. Jeśli pierwszym miesiącem po wznowieniu będzie październik, to pan Maksymilian będzie musiał złożyć pierwszy formularz VAT-7 do 25 listopada.
Podatnik musi również wrócić do takich samych zasad obowiązku podatkowego i wystawiania faktur. Jeśli stosował zasady ogólne, to obowiązek podatkowy będzie u niego powstawał z chwilą dostawy towarów lub wykonania usługi. Przykładowo więc, jeśli sprzeda towar 20 października, to VAT związany z tą transakcją będzie musiał rozliczyć w deklaracji za październik (składanej do 25 listopada). Z kolei fakturę podatnik będzie musiał wystawić do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał dostawy towaru lub wykonał usługę. W naszym przykładzie (sprzedaż 20 października) fakturę trzeba będzie wystawić do 15 listopada. Z kolei, jeżeli przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi pan Maksymilian otrzyma całość lub część zapłaty, fakturę będzie musiał wystawić również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzyma całość lub część zapłaty od nabywcy. Przykładowo więc, jeśli podatnik dostanie część zapłaty 30 października, dokona dostawy towaru lub wykona usługę 20 listopada i w tej dacie dostanie resztę zapłaty, to musi VAT za część zapłaty (dokonaną 30 października) rozliczyć w zeznaniu za październik (składa się do 25 listopada), a za pozostałą część – w deklaracji za listopad (składa się do 25 grudnia).
Kolejnym podatkiem, który trzeba rozliczyć, jest podatek od nieruchomości. W tym przypadku jednak nie ma przepisów pozwalających na zawieszenie obowiązków podatkowych. Oznacza to, że podatnik musi od wynajmowanego budynku płacić daninę na rzecz gminy lub miasta w terminie do 15. dnia każdego miesiąca, również w okresie zawieszenia. Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych już samo posiadanie przez przedsiębiorcę nieruchomości oznacza, że musi on płacić tę daninę, i to według najwyższych stawek. Podnoszone przez przedsiębiorców postulaty zmniejszenia stawek podatku od nieruchomości firmowych w okresie zawieszenia działalności nie spotkały się dotychczas z uznaniem.
Przedsiębiorców nie powinien zmylić również art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z nim jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
Zdarzeniem mającym wpływ na wysokość opodatkowania nie może być zawieszenie działalności gospodarczej. Eksperci przyznają tu pierwszeństwo zasadzie, że posiadanie budynku przez prowadzącego działalność automatycznie powoduje obowiązek opodatkowania według najwyższych stawek.
Podstawa prawna
Art. 22c pkt 5, art. 44 ust. 10–13 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Art. 14a ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.). Art. 19a, 106i ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.). Art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.).
