Subskrybuj nas na Youtube
Przy sprzedaży kart pre-paid, podobnie jak bonów podarunkowych oraz voucherów, przychód powstaje dopiero w chwili podjęcia decyzji przez klienta, jaki towar bądź usługę chce za nie kupić – orzekł WSA w Warszawie
Chodziło o operatora sieci telefonii komórkowej, który zamierzał poszerzyć ofertę dla klientów. Chciał, aby ci, którzy kupią pakiet startowy i doładowania, mogli w przyszłości wykorzystać je nie tylko na zakup usług telekomunikacyjnych, ale też innych towarów i usług, w tym np. pakietu internetowego, ubezpieczenia, aplikacji na telefon komórkowy, dostępu do baz danych, a nawet różnego rodzaju towarów oferowanych przez spółkę. Mieliby na to określony czas. Niewykorzystane saldo doładowań byłoby obniżane do zera, a klient nie dostawałby zwrotu zapłaconej kwoty.
Dzięki specjalnemu systemowi billingowemu spółka mogłaby śledzić, na co klient zużył doładowania – czy na zakup usług telekomunikacyjnych, czy innych, nietelekomunikacyjnych, czy może na zakup towarów lub innego oferowanego świadczenia.
Spółka zastanawiała się, kiedy w takiej sytuacji powstanie u niej przychód. Podkreślała, że klient, kupując pakiet startowy i doładowania, nie jest jeszcze zdecydowany, na co je przeznaczy. Spółka nie może więc już w tym momencie rozliczyć przychodu, zwłaszcza że musiałaby odjąć należny podatek od towarów i usług (zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT). Tymczasem oferowane przez nią w zamian towary i usługi będą objęte różnymi stawkami VAT.
Spółka porównała karty pre-paid do bonów podarunkowych i voucherów. Wskazywała, że wszystkie one nie są rzeczą, usługą ani prawem majątkowym. Są jedynie dokumentem, który poświadcza uprawnienia posiadacza np. do nabycia we wskazanym terminie świadczenia lub towaru.
Spółka uważała, że przychód podatkowy powstanie u niej dopiero w momencie wykonania przez nią usługi lub wydania towaru. Jeśli klient nie zrobi zakupu, a termin ważności doładowania lub pakietu startowego upłynie, to przychód powstanie w ostatnim dniu ważności karty.
Nie zgodził się z nią dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja nr IPPB3/423-446/14-2/PK1). Stwierdził, że choć poszerzenie oferty o usługi inne niż telekomunikacyjne powoduje dla spółki pewne komplikacje, to nie ma to wpływu na powstanie przychodu. Spółka bowiem już w momencie zakupu przez klienta pakietu startowego lub doładowania uzyskuje definitywne przysporzenie. Otrzymuje bowiem dokładnie przychód równy cenie za pakiet startowy i doładowania. Ich wydanie jest równoznaczne z uzyskaniem należności za usługi, nawet jeśli niektóre z nich będą wykonane dopiero w przyszłości. Co więcej, kwota ta nie może być już klientowi zwrócona – zauważył dyrektor izby. Poradził też spółce, że jeśli nieprawidłowo określi stawkę VAT, to zawsze może skorygować zarówno ten podatek, jak i CIT.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę interpretację. Uznał, że w tej sprawie definitywność przychodu nie ma tak istotnego znaczenia, jak jego konkretny i określony charakter. Skoro klient, kupując pakiet i doładowania, dostaje czas na podjęcie decyzji, na co je przeznaczy, to i spółka powinna otrzymać czas na rozliczenie tego przychodu – orzekł WSA. Podkreślił, że tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. W myśl tego przepisu do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. ©?
Nie ma przychodu bez sprzedaży
Interpretacja dyrektora IS w Warszawie odbiegała od wielu innych, również wydanych w sprawie bonów, kart i voucherów:
● z 3 stycznia 2013 r. wydanej przez dyrektora IS w Poznaniu (nr IIPB3/123-476/13-2/PR),
● z 12 kwietnia 2012 r. wydanej przez dyrektora IS w Poznaniu (nr ILPB4/423-12/12-4/DS),
● z 20 grudnia 2011 r. wydanej przez dyrektora IS w Katowicach (nr IBPB1/2/423-1190/11/SD),
● z 15 lipca 2010 r. wydanej przez dyrektora IS w Bydgoszczy (nr ITPB3/423-224/10/AW),
● z 6 lutego 2009 r. wydanej przez dyrektora IS w Warszawie (nr IPPB5/423-177/08-2/MW),
● z 3 czerwca 2008 r. wydanej przez dyrektor IS w Warszawie (nr IP-PB3-423-414/08-2/DG).
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 15 lipca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3591/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia