Jeżeli termin płatności wynikający z faktury (lub innego dokumentu) jest dłuższy niż 60 dni, a podatnik nie ureguluje jej w terminie 90 dni od dnia zaliczenia faktury do kosztów podatkowych, to ma obowiązek zmniejszyć koszty o kwotę nieuregulowanego zobowiązania. Przy kosztach bezpośrednich dokładne monitorowanie tych terminów może być problematyczne. Czy można więc stosować uproszczenie?
Rafał Ciołek doradca podatkowy, partner w firmie doradczej KPMG / Dziennik Gazeta Prawna
Zasadniczo moment podatkowego ujęcia kosztu bezpośrednio związanego z przychodem zależy od daty rozpoznania tego przychodu. W rezultacie w celu dopilnowania upływu terminów wynikających z art. 15b ust. 2 ustawy o CIT podatnik powinien na bieżąco (codziennie) monitorować daty ujęcia w kosztach podatkowych wydatków na nabycie poszczególnych materiałów lub towarów handlowych oraz stan płatności faktur za nie i na tej podstawie dokonywać stosownych korekt. Przy większej skali działalności, generującej dużą liczbę dokumentów, może być to bardzo problematyczne, szczególnie że systemy księgowe zazwyczaj nie mają funkcji pozwalających na rzeczywiste zestawienie daty ujęcia kosztu bezpośredniego z datą płatności faktury, z której on wynika.
Wydaje się, że możliwa i uzasadniona jest w takim przypadku metoda uproszczona, wykorzystująca jako punkt, od którego należy rozpocząć liczenie okresu 90 dni, nie datę faktycznego rozpoznania bezpośredniego kosztu podatkowego, lecz datę wyznaczoną przez wskaźnik rotacji zapasów w spółce. Informuje on, jaki czas przeciętnie mija od zakupu towarów handlowych do momentu ich sprzedaży. W rezultacie, przykładowo, gdy okres rotacji wynosi 15 dni, to ewentualna korekta kosztów podatkowych mogłaby nastąpić po 105 dniach (15 + 90) od daty zaksięgowania faktury, niezależnie od daty faktycznego ujęcia jej w kosztach podatkowych.
W konsekwencji przyjęcie wskaźnika rotacji zapasów za podstawę ustalenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zamiast dokonywania precyzyjnej identyfikacji, powinno pozwolić na wypełnienie założeń wynikających z art. 15b ust. 2 ustawy o CIT.
Taki pogląd znajduje również potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych (np. interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 marca 2015 r., nr IBPBI/2/423-1476/14/BG). Należy jednak pamiętać, że uproszczenie to nie wynika z treści ustawy o CIT.