Dyrektor KIS zmienił zdanie. Żuraw nie jest jednak środkiem transportu

Przedsiębiorca, który kupił w innym kraju unijnym żuraw samojezdny, nie musi płacić VAT w ciągu 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego ani składać w urzędzie skarbowym informacji VAT-23 – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Tym samym zmienił swoją wcześniejszą interpretację indywidualną – z 20 stycznia br. Pisaliśmy o niej w artykule „Żuraw to środek transportu” (DGP 25/2023).

Przypomnijmy, że z pytaniem o to wystąpił przedsiębiorca budowlany, który kupił żuraw od niemieckiego kontrahenta. Wyjaśnił, że będzie go wykorzystywał jako dźwig, a nie środek do przewozu osób lub towarów. Dodał, że żuraw nie spełnia warunków technicznych do poruszania się po drogach publicznych ze względu na zbyt dużą masę (36 t) i nacisk pojedynczej osi (12 t).

Sądził, że w takiej sytuacji nie musi płacić VAT, jak wymaga tego art. 103 ust. 4 ustawy o VAT w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu. Nie musiałby w związku z tym również składać w urzędzie skarbowym informacji VAT-23 o nabywanych środkach transportu.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był innego zdania. Przywołał opinię unijnego komitetu doradczego ds. VAT z 10 maja 2012 r., w której wyjaśniono, że żuraw samojezdny służy zasadniczo do transportu lub przewozu dźwigu. Spełnia więc definicję środka transportu zawartą w art. 38 ust. 1 unijnego rozporządzenia wykonawczego 282/2011 z 15 marca 2011 r.

Podatnik zaskarżył tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ale jeszcze przed wydaniem wyroku została ona zmieniona. Dyrektor KIS przyznał, że podatnik miał rację, bo podstawową funkcją, jaką będzie spełniać żuraw, nie jest transport, ale stacjonarne podnoszenie ciężarów. Żuraw nie spełni też warunków do poruszania się po drogach publicznych, ze względu na przekroczony nacisk pojedynczej osi. Jego rejestracja w wydziale komunikacji – co umożliwi dojazd żurawia do miejsca pracy – wymaga uzyskania odstępstwa od warunków technicznych.

To oznacza, że w trakcie jego przemieszczania nie jest realizowana żadna funkcja przewozu osób lub towarów, a także nie może wykonywać podstawowego zadania, do jakiego jest przeznaczony, polegającego na podnoszeniu i przenoszeniu ładunków.

Nie jest to zatem środek transportu w rozumieniu art. 103 ust. 4 i 5 ustawy o VAT oraz art. 38 ust. 1 unijnego rozporządzenia wykonawczego 282/2011 – potwierdził dyrektor KIS.

Wyjaśnił, że podatnik powinien rozliczyć zakup tak jak zwykłe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Transakcja będzie więc neutralna podatkowo, ponieważ wykazany polski podatek należny powinien się zrównać z odliczonym podatkiem naliczonym. ©℗