Przedsiębiorca, który kupił w innym kraju unijnym żuraw samojezdny, powinien zapłacić VAT w ciągu 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego. Musi też złożyć w urzędzie skarbowym informację VAT-23 – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Spytał o to przedsiębiorca budowlany, który kupił żuraw od niemieckiego kontrahenta. Wyjaśnił, że będzie go wykorzystywał jako dźwig, a nie środek do przewozu osób lub towarów. Dodał, że żuraw nie spełnia warunków technicznych do poruszania się po drogach publicznych ze względu na zbyt dużą masę (36 t) i nacisk pojedynczej osi (12 t).
Uważał, że w takiej sytuacji nie musi płacić VAT, jak wymaga tego art. 103 ust. 4 ustawy o VAT w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu. Nie musi w związku z tym składać w urzędzie skarbowym informacji VAT-23 o nabywanych środkach transportu.
Przywołał wyrok z 14 maja 2021 r. (sygn. akt I FSK 2059/18), w którym Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że żuraw samojezdny nie jest środkiem transportu.
Podatnik dodał, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług tego typu urządzenia należy kwalifikować jako pojazdy samochodowe przeznaczone do celów specjalnych.
Nie przekonało to jednak dyrektora KIS. Zwrócił on uwagę na opinię unijnego komitetu doradczego ds. VAT z 10 maja 2012 r., w której wyjaśniono, że żuraw samojezdny służy zasadniczo do transportu lub przewozu dźwigu. Spełnia więc definicję środka transportu zawartą w art. 38 ust. 1 unijnego rozporządzenia wykonawczego 282/2011 z 15 marca 2011 r. – uznał dyrektor KIS. ©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 20 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.578.2022.1.MAZ
