Podatnik, który wybrał stawkę amortyzacji z wykazu, nie może potem jej zmienić i ustalić indywidualnie – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła spółki, która na potrzeby działalności gospodarczej kupiła budynek użytkowy. Nieruchomość spełniała wszystkie wymagania pozwalające na zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacji. Zarząd podjął uchwałę, że będzie amortyzował ją według stawki 10 proc. w ciągu 10 lat. Decyzja zarządu została przekazana głównemu księgowemu.
Ten jednak się pomylił i rozpoczął amortyzację według stawki 2,5 proc. Błąd oznaczał, że budynek będzie amortyzowany przez 40 lat, zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik do ustawy o CIT.
Spółka nie chciała do tego dopuścić. Stwierdziła, że błąd księgowego może skorygować. Powoływała się na art. 16j ustawy o CIT który pozwala w niektórych sytuacjach indywidualnie ustalać stawki amortyzacyjne. Wyjaśniała, że zarząd wybrał właśnie taką stawkę, ale księgowy się pomylił.
IS w Katowicach o kosztach w przekształconej spółce

Zobacz również
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie zgodził się na korektę. Wyjaśnił, że skoro spółka rozpoczęła amortyzację z zastosowaniem jednej z metod określonych w art. 16i–16k ustawy, to powinna ją stosować do pełnego zamortyzowania budynku. Nie ma podstawy prawnej ani powodu, aby podwyższać stawkę wybraną z wykazu. Błąd księgowego nie może zmienić przepisów – stwierdził dyrektor izby.
Tak samo orzekł WSA w Gliwicach. Przypomniał, że wybrana stawka musi być stosowana aż do pełnego zamortyzowania środka trwałego. Wyjaśnił, że korekty odpisów amortyzacyjnych są możliwe tylko wtedy, gdy podatnik nieprawidłowo ustalił wartość początkową środka trwałego, zastosował złą stawkę z wykazu, lub pomylił się przy obliczaniu odpisów. Korekta jest możliwa także wtedy, gdy podatnik utracił prawo do ulgi inwestycyjnej. Nie jest natomiast możliwa zmiana stawki, jeśli spółka wybrała ją zgodnie z wykazem, a potem chce ją zmienić na ustalaną indywidualnie – uznał WSA.
Do takich samych wniosków doszedł NSA. Wyjaśnił, że korekta stawki z ustawowej na indywidualną jest prawnie niedopuszczalna, a uchwała zarządu nie może zastąpić prowadzonej ewidencji. Sąd powołał się też na inne wyroki NSA (sygn. akt II FSK 282/07, II FSK 1462/06).
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 454/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczeni