Prowizja za udzielenie kredytu, rozliczana w czasie dla celów rachunkowych, może być w całości zaliczona do kosztów podatkowych już z chwilą jej zapłaty – potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

To kolejny korzystny dla podatników wyrok po serii orzeczeń z 1 kwietnia br. (sygn. akt II FSK 717/13, II FSK 841/13, II FSK 1604/13). NSA orzekł w nich, że nie ma przeszkód, by wydatki na przyłączenie do sieci energetycznej, remont środków trwałych oraz opłatę wstępną z tytułu leasingu rozliczane w czasie dla celów rachunkowych zaliczać jednorazowo do kosztów podatkowych. Najnowszy wyrok potwierdza, że w ten sam sposób należy traktować opłatę aranżacyjną z tytułu udzielenia kredytu.
Sprawa dotyczyła firmy, która w 2011 r. podpisała na pięć lat umowę kredytową. Jego zaciągnięcie było związane z koniecznością zapłaty tzw. opłaty aranżacyjnej, której – podobnie jak opłaty wstępnej z tytułu leasingu – nie da się powiązać z konkretnymi przychodami. Rachunkowo spółka postanowiła rozliczać ten koszt w czasie, księgując go razem z poszczególnymi ratami kredytu. Zależało jej jednak na tym, żeby móc zaliczyć go do kosztów podatkowych jednorazowo, z chwilą zapłaty. Spółka powołała się na art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, który mówi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto go w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury. Uważała, że użyte w nim pojęcie ująć (zaksięgować) należy rozumieć jedynie jako wpisanie wydatku do ksiąg.
Fiskus może zaskoczyć przy sprzedaży domu
Fiskus może zaskoczyć przy sprzedaży domu

Zobacz również
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak, że sposób rozliczania kosztów pośrednich dla celów rachunkowych determinuje także ich ujęcie podatkowe, bo użyty w art. 15 ust. 4e zwrot „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych” należy interpretować zgodnie z przepisami o rachunkowości.
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Orzekł, że podatnik nie musi rozliczać kosztu uzyskania przychodu, tak jak w księgach rachunkowych. Sąd zwrócił uwagę na niezależność i rozdzielność przepisów podatkowych i rachunkowych.
NSA podzielił to stanowisko. Sędzia Beata Cieloch wyjaśniła, że w tej sprawie wykształciła się już korzystna dla podatników linia orzecznicza.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 722/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia