Wydatki na przyłączenie do sieci energetycznej, remont środków trwałych czy opłatę wstępną z tytułu leasingu można rozliczać inaczej niż dla potrzeb bilansowych – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w trzech wyrokach.
Problem dotyczy kosztów pośrednich, a więc ta- kich, których nie da się przypisać do konkretnych przychodów. Artykuł 15 ust. 4e ustawy o CIT mówi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto go w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku). W praktyce nie wiadomo jednak, co to ujęcie oznacza – czy chodzi tylko o moment technicznego wpisania kosztu do ewidencji, czy o sposób rozliczenia go zgodnie z prawem bilansowym.
Wszystkie trzy wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczyły tej samej spółki. Chodziło o wydatki na opłatę przyłączeniową do sieci energetycznej oraz wstępną opłatę leasingową, a także koszty związane z remontem środków trwałych. Wszystkie one są kosztami pośrednimi. Spółce zależało na tym, żeby dla celów bilansowych rozliczać je w czasie, natomiast dla celów podatkowych jednorazowo – w dniu otrzymania faktury.
Spółka planowała, że dla celów rachunkowych będzie je księgować jako rozliczenia międzyokresowe i rozliczać w ciągu 15 lat (opłata przyłączeniowa) bądź 5 lat (remont środków trwałych). Natomiast wstępną opłatę leasingową chciała uwzględnić w wartości początkowej środków transportu, a tym samym – w odpisach amortyzacyjnych. Uważała jednak, że nie powinno to rzutować na sposób rozliczania kosztu podatkowego. Składając wnioski o interpretacje, powołała się na orzeczenia NSA o sygn. akt II FSK 414/10, II FSK 1091/10.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w każdej z tych spraw zajął inne stanowisko niż spółka. Wyjaśnił, że stwierdzenie „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych” trzeba interpretować zgodnie z przepisami o rachunkowości. Jeśli więc wymagają one, aby koszty były rozliczane w czasie, to tak samo należy je również traktować dla celów podatkowych – wyjaśnił.
Dyrektor izby powołał się przy tym na pięć własnych interpretacji podatkowych i stwierdził, że nie podziela poglądów zawartych w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał korzystne dla firmy wyroki w sprawie opłaty przyłączeniowej i wstępnej opłaty leasingowej. Obydwa składy sędziowskie uznały, że dzień, na który ujęto koszt należy rozumieć jedynie jako moment technicznego zapisu w księgach. Inne było natomiast orzeczenie w sprawie wydatków na remont środków trwałych. WSA uznał, że w tym wypadku metoda rozliczania kosztów dla celów bilansowych determinuje też rozliczenia podatkowe.
Spółka wygrała wszystkie trzy sprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Utrzymał on w mocy dwa korzystne dla niej orzeczenia sądu I instancji, a to, które było niekorzystne – uchylił.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 717/13, II FSK 841/13, II FSK 1604/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia