Można obniżać stawki amortyzacyjne również za lata ubiegłe, jeżeli tylko nie przedawniło się jeszcze zobowiązanie podatkowe – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.
To kolejny wyrok potwierdzający ukształtowaną już linię orzeczniczą. Zaczęło się od precedensowego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2022 r. (sygn. akt II FSK 1413/19), potem podobnie orzekały wojewódzkie sądy administracyjne: w Lublinie (wyrok z 6 maja 2022 r., I SA/Lu 91/22), w Łodzi (wyrok z 27 kwietnia 2022 r., I SA/Łd 92/22), w Gdańsku (wyrok z 16 marca 2022 r., I SA/Gd 1187/21) i w Gorzowie Wielkopolskim (wyrok z 25 marca 2021 r., I SA/Go 32/21).
Najnowszy wyrok zapadł w sprawie spółki, która z uwagi na zmianę warunków prowadzenia biznesu postanowiła wrócić do stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych (załącznik do ustaw PIT i CIT). W odniesieniu do niektórych środków trwałych oznaczałoby to obniżenie lub podwyższenie przyjętych wcześniej stawek amortyzacyjnych. Spółka planowała dokonać takiej korekty zarówno wstecz, jak i na przyszłość.
Uważała, że takie prawo daje jej art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Wskazywała, że przepis ten mówi o zmianie stawki, począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe „zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”.
Na poparcie swojego stanowiska przywołała też wspomniane korzystne wyroki sądów administacyjnych.
Następny to nie wsteczny
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że określenie „następny”, o którym mowa w przywołanym przepisie, dotyczy każdego następnego roku podatkowego po bieżącym. Wsteczna korekta stawek amortyzacyjnych nie jest więc możliwa.
Argumentował, że „podatnicy nie są uprawnieni do modyfikowania kosztów uzyskania przychodów w dowolnym dla siebie momencie i za dowolny okres w przeszłości według własnego uznania, bez wyraźnej przyczyny powodującej korektę”. Wskazał, że taką przyczyną może być błąd rachunkowy, oczywista omyłka lub błędnie stosowane stawki amortyzacji.
A jednak możliwe
Gliwicki WSA przyznał rację spółce. Stwierdził, że co prawda brzmienie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT nie jest precyzyjne, ale jego wykładnia językowa pozwala stwierdzić, że korekta stawek amortyzacyjnych „wstecz” jest możliwa. Potwierdza to również art. 81 par. 1 ordynacji podatkowej dopuszczający możliwość korekty uprzednio złożonej deklaracji podatkowej aż do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego – dodał sąd.
Przypomnijmy, że we wspomnianym precedensowym wyroku NSA wyjaśnił, iż w świetle językowej wykładni art. 16i ust. 5 ustawy o CIT „podatnicy mogą obniżyć stosowane stawki, zaczynając od miesiąca (rozliczenia za ten miesiąc) – rozumianego jako punkt w czasie – w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ich ewidencji lub od pierwszego miesiąca któregokolwiek z następnych lat podatkowych”.
Sąd kasacyjny podkreślił, że w przepisie tym nie zamieszczono wprost ani zakazu korekty deklaracji podatkowej, ani bezpośredniego zakazu zmiany stawek amortyzacji za lata wcześniejsze. „Gdyby ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie takiego zakazu, to powinien uczynić to w sposób niebudzący wątpliwości w ustawie. Tego rodzaju ograniczeń podatnik ani organ podatkowy nie mogą domniemywać” – spuentował NSA.©℗
Współpraca Katarzyna Jędrzejewska
orzecznictwo
Wyrok WSA w Gliwicach z 15 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 1288/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
