Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej twierdzi, że warunek wzrostu przychodów w dwuletnim okresie musi być spełniony w obydwu latach. Co innego wynika z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na interpelację poselską.

Czytamy w niej, że wystarczy, aby wzrost przychodów nastąpił choćby w jednym z dwóch lat.
Najwyraźniej resort zmienił również swoje stanowisko, bo rok temu twierdził to samo, co obecnie dyrektor KIS w interpretacjach.
– Najnowsza wykładnia MF, przedstawiona w odpowiedzi na poselską interpelację, jest niewątpliwie korzystna dla podatników. Chcąc jednak zadbać o pewność stosowania prawa przez organy podatkowe, minister powinien zmierzać do doprecyzowania przepisów lub wydać objaśnienia podatkowe – komentuje Michał Rodak, doradca podatkowy w Grant Thornton.

Dodatkowe odliczenie

Problem dotyczy ulgi na ekspansję, która została wprowadzona z początkiem 2022 r. Będzie można z niej skorzystać po raz pierwszy w rozliczeniu rocznym składanym w 2023 r.
Dotyczy ona zarówno podatników CIT, jak i PIT, którzy starają się zdobyć nowe rynki zbytu – zarówno krajowe, jak i zagraniczne.
Preferencja pozwala po raz drugi odliczyć wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów: raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz – w ramach ulgi, nie więcej jednak niż 1 mln zł rocznie. Ich katalog jest zawarty w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT oraz w art. 26gb ust. 7 ust. 5 ustawy o PIT.
Warunkiem ulgi jest jednak, że w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych podatnik:
  • uzyskał wzrost przychodów ze sprzedaży produktów (w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego) lub
  • osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.
Przepisy nie określają, o ile ten wzrost przychodów (lub odpowiednio osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych) ma nastąpić. Wystarczy więc, że będzie to 1 zł.
Wyroki podatkowe, na które czekamy w 2023 r.
Wyroki podatkowe, na które czekamy w 2023 r.

Zobacz również

Możliwe wykładnie

Przepis o dwuletnim okresie został jednak tak sformułowany, że nie wiadomo, jak go interpretować. Nie wiadomo, czy podatnik, który poniósł koszty kwalifikowane w 2022 r., spełni warunek ulgi, jeżeli:
  • w 2022 r. zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
  • w 2022 r. zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. i jednocześnie w 2023 r. zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2022 r., czy
  • w 2022 r. zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. lub w 2023 r. zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
  • jego łączne przychody uzyskane w 2022 i 2023 r. ze sprzedaży produktów były wyższe od przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r.

Przez dwa lata z rzędu…

W interpretacji z 14 listopada 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD) dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie miał wątpliwości, że jeżeli podatnik poniósł koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r., to aby skorzystać z ulgi i rozliczyć ją w zeznaniu za ten rok podatkowy (co do zasady składanym do końca marca 2023 r.), powinien wykazać się wzrostem przychodów za lata 2022 i 2023.
Nie zgodził się ze spółką, że w takiej sytuacji wystarczy wzrost przychodów ze sprzedaży produktów tylko w 2022 r. (w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r.). Stwierdził, że zwiększenie musi nastąpić przez dwa lata z rzędu.
Co więcej, dyrektor KIS powołał się tu na odpowiedź udzieloną 24 stycznia 2022 r. przez Ministerstwo Finansów na pytanie DGP. W niej również napisano, że „gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8, co do zasady za tenże rok podatkowy, składanym do końca marca 2023 r. Natomiast okresem, w którym powinno dojść do wymaganego ww. przepisami wzrostu przychodów będą lata 2022 i 2023”.
O odpowiedzi tej informowaliśmy w artykule „Ulga na ekspansję kusi korzyściami, ale budzi również wiele wątpliwości” (DGFP nr 30/2022).

…czy w jednym z nich

Co innego wynika jednak z odpowiedzi udzielonej 2 stycznia br. przez wiceministra finansów Artura Sobonia na poselską interpelację nr 37741.
Poseł spytał, czy w świetle art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT wymagane jest, aby wzrost przychodu ze sprzedaży produktów w okresie dwuletnim nastąpił: w obu wspomnianych latach, w jednym ze wspomnianych lat, czy może wystarczające jest, aby wzrost ten generowała zsumowana wartość przychodów z obu tych lat.
W odpowiedzi wiceminister wyjaśnił, że wymóg będzie spełniony, jeśli przyrost przychodów względem dnia odniesienia (tj. ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi „choćby w jednym z wyznaczonych treścią interpretowanego przepisu dwóch lat podatkowych”.
– Te dwa odmienne stanowiska dyrektora KIS i Ministerstwa Finansów jasno dowodzą, że przepis jest niejednoznaczny i wymaga doprecyzowania lub objaśnień podatkowych – puentuje Michał Rodak. ©℗
Współpraca Katarzyna Jędrzejewska