Wartość skradzionych towarów jest dla sprzedawcy kosztem uzyskania przychodów, jeżeli strata jest niezawiniona, ma charakter losowy. Sprzedawca musi jednak podjąć odpowiednie działania zabezpieczające – stwierdził dyrektor KIS.
Spytała o to spółka, która zajmuje się sprzedażą detaliczną – prowadzi sieć sklepów zlokalizowanych w centrach handlowych. Obraca dużą liczbą towarów o bardzo podobnym wyglądzie i parametrach. Dlatego normą w jej działalności – jak wyjaśniła – są różnice inwentaryzacyjne w postaci niedoborów lub nadwyżek. Chodzi o różnice między stanem towarów wynikającym z ksiąg rachunkowych a stanem rzeczywistym, ustalonym podczas inwentaryzacji.
Spółka wyjaśniła, że niedobory wynikają często z pomyłek przy wprowadzaniu towarów do magazynów lub przy ich wydawaniu. Drugą przyczyną są kradzieże przez klientów.
Zapewniła, że podjęła wiele działań, które mają temu przeciwdziałać. Założyła m.in. system antykradzieżowy w postaci bramek reagujących na zabezpieczenia i aluminium. Wszystkie towary mają klipsy uruchamiające alarm. W każdym sklepie zainstalowany jest system kamer, spółka przyjęła również wewnętrzne procedury mające na celu kontrolowanie pracowników oraz zapobieganie kradzieżom wewnętrznym.
Chciała uzyskać potwierdzenie, że niedobory towarów może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że straty mogą być co do zasady kosztem uzyskania przychodu, jeżeli powstały w wyniku zdarzeń losowych, niezależnych od woli podatnika, zarówno w wyniku działań sił przyrody, jak i działań innych ludzi. Również w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, określającym wydatki, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie wymieniono niedoborów inwentaryzacyjnych.
Mimo to – jak zastrzegł fiskus – każdą sytuację należy ocenić indywidualnie, biorąc pod uwagę: całokształt działalności podatnika, okoliczności powstania niedoboru, udokumentowanie strat oraz podjęte przez podatnika działania zabezpieczające. Dlatego, według dyrektora KIS, jakiekolwiek niezachowanie staranności wymaganej w danych warunkach czy niedopełnienie ciążących na podatniku obowiązków uniemożliwia uznanie straty za zdarzenie losowe. Nie można więc uznać niedoborów za koszty uzyskania przychodów, jeżeli istniały przesłanki świadczące o braku odpowiednich zabezpieczeń.
Dyrektor KIS podkreślił, że okoliczności powstania straty oraz przyczyny muszą zostać wyczerpująco udokumentowane.
Jednak podczas analizowania opisu stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę uznał, że może ona zaliczyć niezawinione niedobory do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
W innej interpretacji – z 16 grudnia 2022 r. (sygn. 0111-KDWB.4010.81. 2022.2.AW) – fiskus stwierdził, że transakcja ze złodziejem, który wyłudził towar bez zapłaty, nie jest faktyczną sprzedażą towaru. Oszukana spółka nie ma więc przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Natomiast na gruncie VAT dochodzi do dostawy towarów. Pisaliśmy o tym w artykułach „Okradziona spółka nie płaci CIT” (DGP nr 246/2022) i „Kradzież towaru należy rozliczyć jak sprzedaż” (DGP nr 231/2022). ©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 19 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.717.2022.2.DP
