Preferencja na zakup terminala płatniczego oraz obsługę transakcji płatniczych przysługuje przez dwa lata, ale nie oznacza to, że trzeba ponieść wydatki na ten cel w każdym z obu tych lat – wyjaśniło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytania DGP.

„Przykładowo w sytuacji, gdy podatnik poniósłby wskazane wydatki np. w 2022 r., a nie poniósłby ich w kolejnym roku podatkowym, tj. w 2023 r., to skorzysta z ulgi tylko i wyłącznie w rozliczeniu za rok podatkowy 2022. Odpowiednio, w zeznaniu za 2023 r. nie skorzysta z tej preferencji” - poinformował resort.
Wyjaśnienia MF są istotne zwłaszcza dla tych, którzy jeszcze w tym roku nie zainwestowali w terminal płatniczy ani w obsługę transakcji przy jego użyciu. Zbliża się koniec roku, zostało półtora miesiąca na wykorzystanie tegorocznego limitu podatkowej ulgi (przez tych, u których rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym).
Pytanie zadaliśmy w związku z wątpliwościami, jakie nasuwa lektura art. 18ef ust. 1 ustawy o CIT i art. 26hd ustawy o PIT. Przepisy te pozwalają odliczyć wydatki poniesione w roku podatkowym, w którym podatnik rozpoczął przyjmowanie płatności przy użyciu terminala płatniczego, i w roku następującym po tym roku, do wysokości:
  • 2,5 tys. zł w roku podatkowym - w przypadku podatników zwolnionych z ewidencjonowania sprzedaży detalicznej za pomocą kas fiskalnych;
  • 1 tys. zł w roku podatkowym - w przypadku pozostałych podatników.
Spytaliśmy MF, czy chcąc odliczyć te wydatki, podatnik powinien ponieść je w każdym z tych dwóch lat w wysokości - odpowiednio - po 2,5 tys. zł rocznie (czyli łącznie przez dwa lata 5 tys. zł) lub po 1 tys. zł rocznie (czyli łącznie przez dwa lata 2 tys. zł).
Co w sytuacji, gdy podatnik poniesie je tylko w pierwszym roku, a nie poniesie ich w drugim roku? Czy nie skorzysta wówczas z ulgi tylko w drugim roku, czy w żadnym z tych dwóch lat?
W odpowiedzi MF wyjaśniło, że przepisy uprawniają do skorzystania z ulgi w dwóch kolejnych latach podatkowych, ale nie wyłączają możliwości jej zastosowania tylko w jednym roku podatkowym. To oznacza, że kto nie poniesie wydatków w kolejnym roku podatkowym, ten w rozliczeniu za ten rok nie skorzysta z ulgi, ale nie wyklucza to odliczenia z roku poprzedniego.

Podwójne odliczenie za terminal

Ulga oznacza dodatkowe odliczenie, ponieważ co do zasady te same wydatki można zaliczać do kosztów uzyskania przychodu na ogólnych zasadach (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i art. 22 ust. 1 ustawy o PIT), także przez odpisy amortyzacyjne. Potwierdza to art. 18ef ust. 14 ustawy o CIT (i odpowiednio art. 26hd ust. 14 ustawy o PIT), gdzie wprost zapisano, że w tym wypadku nie stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT (i art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PIT). Słowem, skorzystanie z ulgi nie wpływa na wysokość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (nie zmniejsza podstawy ich dokonywania).
Z podwójnego odliczenia nie korzystają ryczałtowcy, bo oni - z racji opłacania ryczałtu ewidencjonowanego - w ogóle nie mogą odejmować kosztów uzyskania przychodu. Mają więc wyłącznie prawo do ulgi, co wynika z art. 11 ust. 3a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.).

Na jakich zasadach ulga na terminal

Duzi i średni podatnicy, a także część małych (ci, którzy nie chcą korzystać ze szczególnego systemu rozliczania ulgi albo nie mają do niego prawa), mogą odliczyć maksymalnie:
  • 2,5 tys. zł w roku podatkowym - jeżeli podatnik jest zwolniony z obowiązku prowadzenia kas rejestrujących;
  • 1 tys. zł w roku podatkowym - jeżeli podatnik ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej.
Natomiast odrębne zasady przewidziano dla małych podatników, którym w roku podatkowym przysługuje prawo do otrzymania zwrotu różnicy VAT naliczonego nad należnym w przyspieszonym terminie 15 dni (tj. na zasadach określonych w art. 87 ust. 6d-6l ustawy o VAT):
  • przez co najmniej siedem miesięcy - jeżeli podatnik rozlicza się z VAT co miesiąc;
  • przez co najmniej dwa kwartały - jeżeli podatnik rozlicza się z VAT kwartalnie.
Mogą oni:
  • odliczyć w ramach ulgi 200 proc. poniesionych wydatków, nie więcej niż 2 tys. zł w roku podatkowym, przy czym odliczenie to przysługuje w każdym roku podatkowym, w którym podatnik poniósł wydatki. Nie ma przy tym znaczenia, czy prawo do otrzymania zwrotu różnicy VAT w przyśpieszonym terminie przysługuje podatnikowi, czy spółce niebędącej osobą prawną, w której podatnik jest wspólnikiem;
  • zrezygnować z tego szczególnego sposobu rozliczania ulgi i wybrać sposób przewidziany dla pozostałych podatników.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Jeżeli kwota odliczenia nie znajduje pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, to można ją odjąć w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym poniesiono wydatek. ©℗
Fragment odpowiedzi MF z 4 listopada 2022 r. na pytanie DGP
Mając na uwadze treść powyższych regulacji (art. 18ef ust. 1 ustawy o CIT i art. 26hd ustawy o PIT), podatnicy CIT oraz PIT są uprawnieni do skorzystania z ulgi w danym roku podatkowym i roku podatkowym następującym bezpośrednio po tym roku.
W ramach omawianej preferencji odliczeniu podlegają wydatki poniesione w danym roku podatkowym do wysokości określonego ustawowo limitu. Zarówno na gruncie ustawy o CIT, jak i ustawy o PIT w każdym z dwóch następujących po sobie lat podatkowych podatnicy CIT oraz PIT, o których mowa w pkt 1, mają możliwość odliczenia maksymalnie 2,5 tys. zł wydatków, a podatnicy, o których mowa w pkt 2 - 1 tys. zł. Odliczeniu podlegają zatem wyłącznie wydatki, które zostały poniesione we wskazanym roku podatkowym (do wysokości ustalonego limitu).
Odnosząc się do głównych wątpliwości, analizowane regulacje uprawniają podatników do skorzystania z preferencji podatkowej w dwóch kolejnych latach podatkowych, jednakże nie wyłączają możliwości jej zastosowania w przypadku dokonania przez podatników odliczenia wydatków na nabycie terminala płatniczego i/lub wydatki związane z obsługą transakcji płatniczych przy użyciu terminala płatniczego tylko w jednym roku podatkowym. Przykładowo w sytuacji, gdy podatnik poniósłby wskazane wydatki np. w 2022 r., a nie poniósłby ich w kolejnym roku podatkowym, tj. w 2023 r., to skorzysta z ulgi tylko i wyłącznie w rozliczeniu za rok podatkowy 2022. Odpowiednio, w zeznaniu za 2023 r. nie skorzysta z tej preferencji. ©℗
Co można odliczyć / Dziennik Gazeta Prawna - wydanie cyfrowe