Organy podatkowe muszą najpierw ustalić – przy zachowaniu należytej staranności – czy nieruchomość jest wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Ewentualnie dopiero potem zastosować podwyższoną stawkę podatku. Tak orzekł NSA
Sprawa dotyczyła podatnika, który wynajmował garaż od gminy. Prezydent miasta uznał, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, że skoro podatnik jest przedsiębiorcą, to powinien płacić podatek od nieruchomości według stawki właściwej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podatnik się z tym nie zgodził i wniósł odwołanie d o samorządowego kolegium odwoławczego (SKO). Twierdził, że nie wykorzystuje garażu w prowadzonej działalności gospodarczej, a tylko do celów osobistych. Ponadto – zaznaczył – garaż nie mógłby być wykorzystywany w działalności gospodarczej również ze względów technicznych, bo brak w nim instalacji wodnej, gazowej i elektrycznej. W związku z tym – argumentował – powinien mieć zastosowanie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 849), który wyklucza objęcie takich nieruchomości podatkiem według podwyższonej stawki.
SKO nie zgodziło się z podatnikiem. Stwierdziło, że wystarczy sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę nieruchomości, aby uznać, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Bez znaczenia jest to, czy garaż jest faktycznie w ten sposób wykorzystywany. SKO uznało także, że podatnik nie wykazał, iż użytkuje garaż w celach prywatnych, a z akt sprawy nie wynika, by wypowiedział on umowę najmu z powodu niemożliwości wykorzystywania go do działalności gospodarczej.
Samorządowe kolegium odwoławcze uznało także, że garaż nie może być – ze względów technicznych – wyłączony z kategorii nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zasadniczo bowiem i tak służy do przechowywania samochodu i takie instalacje, jak wodna, elektryczna i gazowa nie są w nim konieczne.
Skargę podatnika oddalił także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Zgodził się z SKO, że art. 1a ust. 1 pkt 3 nie zawiera warunku wykorzystywania gruntów, budynków i budowli na cele związane z działalnością gospodarczą. Wystarczy samo posiadanie ich przez przedsiębiorcę. Przez sam fakt podpisania umowy najmu podatnik potwierdził przydatność garażu do prowadzonej działalności gospodarczej – orzekł WSA.
NSA uchylił ten wyrok. Podkreślił, że to na ogarnie podatkowym ciąży obowiązek dowiedzenia, czy nieruchomość wynajmowana przez przedsiębiorcę ściśle wiąże się z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, czy też używa on jej dla celów osobistych.
NSA nie zgodził się ze stanowiskiem WSA, że w takich sytuacjach wystarczy sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę. Jeżeli trudno ocenić, czy jest ona użytkowana dla celów prywatnych, czy w działalności gospodarczej, organy podatkowe powinny staranniej dążyć do ustalenia okoliczności faktycznych.
NSA dodał, że jeśli okazałoby się, iż garaż jest wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej, to brak instalacji wodnej czy elektrycznej nie jest jeszcze powodem zastosowania niższej stawki ze względów technicznych.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 12 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 1185/13.