Wyjaśnił, że podatnik musi obliczyć dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej kwalifikowane IP jest zawarte w cenie sprzedaży towaru lub usługi. Bo tylko w tej części dochód ten może być z 5-proc. CIT
Chodziło o spółkę akcyjną z branży chemicznej, prowadzącą działalność badawczo-rozwojową. Dzięki temu spółka udoskonala swoje produkty i tworzy nowe. Wskutek jednego z takich projektów B+R opracowano innowacyjną metodę produkcji pianek poliuretanowych. Firma zrealizowała projekt w 2015 r. i w tym samym roku wystąpiła o europejski patent na prawo własności intelektualnej.
Spółka wyjaśniła, że w zakresie tego projektu nie prowadziła wyodrębnionej ewidencji prac badawczo-rozwojowych. Ponosiła jednak koszty związane z obsługą prawną patentu, czyli z opracowaniem i dokonaniem zgłoszenia patentowego i opłatą na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego. W przyszłości będzie też ponosić koszty utrzymania patentu.
Europejski Urząd Patentowy wydał jej pozytywną decyzję we wrześniu 2020 r. Spółka opracowała więc serię produktów z wykorzystaniem patentu.
Zamierzała zaliczyć wszystkie poniesione wydatki do kosztów na działalność B+R związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Ich ewidencję prowadziła od 1 stycznia 2020 r.
Z kolei dochód ze sprzedaży produktów chciała kalkulować na podstawie raportu kontrolingowego z systemu księgowego SAP, wdrożonego w październiku 2015 r. Sądziła, że w całości może go uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zatem cały będzie objęty stawką 5 proc. CIT.
Spór dotyczył okresu sprzed 2020 r. – czy dochód z tego okresu spółka również mogła traktować jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Spółka uważała, że stawkę 5 proc. może stosować do całości dochodu ze sprzedaży produktów powstałych z wykorzystaniem patentu po 1 stycznia 2019 r. (wtedy zaczęły obowiązywać przepisy o IP Box).
Powołała się m.in. na objaśnienia podatkowe ministra finansów z 15 lipca 2019 r. Wskazano w nich przykład podatnika, który w czerwcu 2019 r. uzyskał decyzję o udzieleniu patentu do wynalazku maszyny rolniczej na okres 20 lat, a od lipca 2019 r. rozpoczął sprzedaż tej maszyny. Minister wyjaśnił w objaśnieniach, że skoro maszyna rolnicza funkcjonuje na podstawie kwalifikowanego IP w postaci patentu, to podatnik może skorzystać ze stawki 5 proc. w odniesieniu do dochodu ze sprzedaży maszyny rolniczej.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką (interpretacja o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.535.2020.2.AW). Zwrócił uwagę na to, że jednym z podstawowych warunków stosowania 5-proc. stawki jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 24e ustawy o CIT. Skoro spółka – jak sama wskazała – prowadzi ją dopiero od 1 stycznia 2020 r., to dopiero od tego momentu może korzystać z tej preferencji.
Organ nie zgodził się też z nią, że może stosować 5 proc. CIT do całego dochodu ze sprzedaży produktów. Wyjaśnił, że musi to robić proporcjonalnie do wartości IP zawartego w cenie tych produktów. Musi więc obliczyć dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej kwalifikowane IP jest zawarte w cenie sprzedaży towaru lub usługi.
Tego samego zdania był WSA we Wrocławiu. Orzekł, że nie było podstaw do zastosowania preferencyjnej stawki przed 1 stycznia 2020 r., bo spółka nie prowadziła wtedy wymaganej ewidencji.
Sędzia Iwona Solatycka wyjaśniła również, że spółka nieprawidłowo obliczała też sam dochód. Powinna była bowiem określić przychody i koszty z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Inne dochody, niedotyczące praw własności intelektualnej, nie mogą być więc opodatkowane preferencyjną stawką CIT.
– Podatnik ma obowiązek obliczać dochód z IP w takiej proporcji, w jakiej kwalifikowane IP jest zawarte w cenie sprzedaży towaru lub usługi. Opodatkowaniu według preferencyjnej stawki nie podlega więc dochód ze sprzedaży całego produktu, lecz jedynie tej jego części, która odnosi się do wartości wytworzonych IP, zawartych w cenie produktu – wyjaśniła sędzia Solatycka.
Wyrok jest nieprawomocny.

orzecznictwo

Wyrok WSA we Wrocławiu z 25 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Wr 745/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia